Leonid Bajdak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonid Bajdak
Леонид Иванович Байдак
Ilustracja
Leonid Bajdak jako oficer wojsk jugosłowiańskich, przed 1941
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1894
Odessa

Data i miejsce śmierci

16 września 1970
San Francisco

Przebieg służby
Siły zbrojne

Carskie Siły Powietrzne
Biała Armia
Królewskie Jugosłowiańskie Siły Powietrzne
Siły Powietrzne Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna domowa w Rosji,
II wojna światowa

Odznaczenia
Order św. Jerzego (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie)

Leonid Iwanowicz Bajdak, ros. Леонид Иванович Байдак (ur. 11 lutego?/23 lutego 1894[1] w Odessie, zm. 16 września 1970 w San Francisco) – rosyjski pilot wojskowy, oficer jugosłowiańskich sił lotniczych, dowódca 1 pułku lotniczego lotnictwa Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji pod koniec II wojny światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył szkołę wojskową w Czuchujewie. Brał udział w I wojnie światowej. W marcu 1917 r. ukończył w stopniu porucznika szkołę lotniczą w Gatczynie. Przystąpił do białych. Służył w lotnictwie Armii Północnej gen. Jewgienija Millera. Został odznaczony Orderem Św. Grzegorza. Po klęsce wojsk gen. J. Millera w marcu 1920 r., przedostał się na południe Rosji, gdzie wstąpił do armii gen. Piotra N. Wrangla. Za zasługi w rozbiciu w czerwcu 1920 r. bolszewickiego 3-tysięcznego korpusu kawalerii Dmitrija P. Żłoby został odznaczony Orderem Św. Mikołaja 2 klasy. Po ewakuacji wojsk białych z Krymu do Gallipoli w listopadzie 1920 r., zamieszkał w Królestwie SHS. Wstąpił do jugosłowiańskiego lotnictwa wojskowego, dochodząc do stopnia podpułkownika. Jednocześnie działał w Stowarzyszeniu Oficerów Rosyjskich Sił Lotniczych w Królestwie SHS. Oblatywał prototypy nowych samolotów wojskowych, m.in. IK-1 i IK-2. Otrzymał liczne nagrody od króla Aleksandra I. W 1927 r. dokonał wraz z innym pilotem Tadiją Sondermajerem przelotu na trasie z Paryża do Bombaju, a następnie do Belgradu. Było to wówczas dużym wyczynem lotniczym. Od jesieni 1940 r. był dowódcą 5 pułku lotniczego w Niszu, biorąc na jego czele udział w wojnie z Niemcami w kwietniu 1941 r. Po kapitulacji Jugosławii wstąpił w szeregi Rosyjskiego Korpusu Ochronnego, który zwalczał komunistyczną partyzantkę na Bałkanach. Następnie przeniósł się do Niemiec. Na przełomie 1944/1945 r. współtworzył lotnictwo Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji. Został w stopniu pułkownika dowódcą 1 pułku myśliwskiego. Po zakończeniu wojny uniknął repatriacji do ZSRR. Zamieszkał w USA, gdzie zmarł 16 września 1970 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Biografia płk. Leonida I. Bajdaka (ros.)