Leowigild (władca Wizygotów)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leowigild
Ilustracja
Król Wizygotów
Okres

od 569
do 586

Poprzednik

Liuwa I

Następca

Rekkared I

Dane biograficzne
Data śmierci

586

Leowigild – król Wizygotów w latach 569[1]586[2]. W 572[3] odzyskał Andaluzję z rąk bizantyjczyków. Pokonał Basków (581[1]) i Swebów (585[1]). Zniósł zakaz małżeństw Wizygotów i ludności hiszpano-rzymskiej. W 585[4] zjednoczył plemiona wizygockie na Półwyspie Iberyjskim. Wprowadził kodeks prawny, najbardziej zbliżony do praw Cesarstwa Rzymskiego spośród ówczesnych państw[2].

Jego syn Hermenegild (święty) ożenił się z księżniczką frankijską, Ingundąkatoliczką, by później zmienić wiarę z ariańskiej na katolicką. Po tym zdarzeniu Leowigild odsunął swojego najstarszego syna od dworu i dziedzictwa, by następnie w wyniku wieloletnich walk i śmierci syna zacząć niszczyć kościoły i zwalczać katolicyzm. Jednak po jego śmierci jego syn i następca – Rekkared I przeszedł na katolicyzm i został pierwszym katolickim władcą Wizygotów.

W 578 roku założył miasto Reccopolis w centralnej części półwyspu Iberyjskiego[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Manuel Tuñón de Lara, Julio Valdeón Baruque, Antonio Domínguez Ortiz: Historia Hiszpanii. Szymon Jędrusiak (tłum.). Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych, 1997, s. 56. ISBN 83-7052-226-2.
  2. a b Chris Wickham: Średniowieczna Europa. Wyd. 1. Wydawnictwo RM sp. z o.o., 2019, s. 109. ISBN 978-83-7773-747-7.
  3. Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Wędrówka ludów - Merowingowie. T. 15. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 258. ISBN 83-7425-025-9.
  4. Praca zbiorowa: Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki. T. 7. Mediaset Group SA, 2007, s. 256. ISBN 978-84-9819-814-0.
  5. Jason Urbanus. The Visigoths' imperial ambitions. „Archeology”, s. 52, Marzec/Kwiecień 2021. New York: Archeological Institute of America.