Lepkościomierz Saybolta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lepkościomierz Saybolta

Lepkościomierz Saybolta – rodzaj lepkościomierza porównawczego stosowanego głównie w USA, w którym podstawą pomiaru lepkości względnej jest czas wypływu płynu przez kalibrowaną kapilarę umieszczoną w dolnej części zbiornika pomiarowego o pojemności 60 cm³. Dla zapewnienia wymaganej temperatury zbiornik jest termostatowany. Do zakresu niskich i średnich lepkości stosuje się pierwszą wielkość kapilary, a lepkość oznacza się SUS (Saybolt universal second) lub SSU (Saybolt second universal). Przy wysokich lepkościach stosuje się drugą kapilarę, a wynik oznacza się wtedy Saybolt Furol seconds (SFS lub SSF).

Wielkości te łączy zależność:

Na podobnej zasadzie działają lepkościomierze Englera i Redwooda.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Lawrowski: Tribologia. Tarcie, zużywanie i smarowanie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993.
  • Michał Hebda, Andrzej Wachal: Trybologia. [dostęp 2012-12-28].