Tetracheilostoma carlae
| Tetracheilostoma carlae[1] | |||
| (Hedges, 2008) | |||
 Tetracheilostoma carlae na tle amerykańskiej ćwierćdolarówki | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina |
Typhlopoidea | ||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
T. carlae | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Tetracheilostoma carlae – gatunek ślepego węża z podrodziny Epictinae w rodzinie węży nitkowatych (Leptotyphlopidae), odkryty (i sklasyfikowany poprawnie) w 2008 roku na Barbados (Małe Antyle) przez doktora Blaira Hedgesa z Uniwersytetu Stanu Pensylwania[3]. W momencie odkrycia, opisywany jako najmniejszy wąż (postać dorosła) świata[4][5]. Uważa się, że gatunek ten zbliżył się do minimalnego limitu długości, do jakiego mogą dojść węże w procesie ewolucji[6]. Nazwa gatunkowa węża jest dedykacją dla żony badacza: Carli Anny Hass[3].
Do 2008 roku zdołano złapać i zakonserwować trzy okazy tego gatunku[6]. Jeden z eksponatów w latach 1889 i 1893 opisali kolejno Fielden[7] i Boulenger[8], drugi w 1963 roku Underwood[9], jednak w obu przypadkach błędnie zakwalifikowano okaz do gatunku Tetracheilostoma bilineatum z Martyniki[3]. Dopiero w 2008 ponownie udało się schwytać oraz poprawnie opisać kolejne dwa okazy Tetracheilostoma carlae. Okazy zebrano spod kamieni na terenie przyległym do małego lasu nieopodal Bonwell oraz niedaleko Codrington College. Oba obszary, położone blisko siebie, leżą w północno-wschodnim Barbados. Przeszukano także inne obszary, ale bez powodzenia[3].
Przy ponownym katalogowaniu gatunku pojawiły się pewne kontrowersje co do pierwszeństwa odkrycia. Wąż ten okazał się znany rdzennym mieszkańcom Barbados już od pewnego czasu[10].
Wygląd i biologia[edytuj | edytuj kod]
Osobniki dorosłe Tetracheilostoma carlae osiągają długość do 10 cm i ok. 2,5 mm. grubości. Kolor ciemnobrązowy do czarnego, z dwiema bladoszaro-żółtymi liniami biegnącymi po grzbietowo-bocznej stronie ciała.
Składają jedno, dość duże (w stosunku do ciała) jajo, z którego wykluwa się młode o około połowę mniejsze niż osobnik dorosły.
Odżywiają się prawdopodobnie mrówkami i termitami (i ich larwami), podobnie jak i inni przedstawiciele rodziny[3].
Z wyglądu i wymiarów ciała bardzo podobny do ściśle spokrewnionego gatunku Tetracheilostoma breuili, odkrytego podczas tej samej wyprawy.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek znaleziono w małym lesie na wschodzie wyspy Barbados i las jest jego pierwotnym siedliskiem. Sądzi się, że jest to gatunek endemiczny dla tego obszaru[6].
Zagrożenie[edytuj | edytuj kod]
Pomimo tego, że zwyczaje i biologia gatunku nie zostały jeszcze wystarczająco poznane, sądzi się, że gatunek ten może być zagrożony utratą siedlisk. Lasy zajmują tylko około 5-10% wschodnio-centralnego regionu archipelagu do którego należy Barbados, co stanowi nie więcej niż kilka kilometrów kwadratowych. Dodatkowo obszar ten należy do gęsto zaludnionych. Także, wprowadzenie na ten teren ślepuchy wazonkowej (Indotyphlops braminus), może spowodować wypieranie przez niego Tetracheilostoma carlae[3]. Oznacza to, że wąż może być zagrożony wyginięciem[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tetracheilostoma carlae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ J.C. Daltry, R. Powell, R.W. Henderson, Tetracheilostoma carlae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2019-11-28] (ang.).
- ↑ a b c d e f S. Blair Hedges. At the lower size limit in snakes: two new species of threadsnakes (Squamata: Leptotyphlopidae: Leptotyphlops) from the Lesser Antilles. „Zootaxa”. 1841, s. 1–30, 2008. ISSN 1175-5334. (ang.).
- ↑ Catherine Brahic: World's smallest snake discovered. New Scientist, 2008-08-03. [dostęp 2008-08-03]. (ang.).
- ↑ Barbara K. Kennedy: World's smallest snake found in Barbados. Penn State University, 2008-08-03. [dostęp 2008-08-03]. (ang.).
- ↑ a b c d Jennifer Carpenter: World's smallest snake discovered. BBC, 2008-08-03. [dostęp 2008-08-03]. (ang.).
- ↑ Fielden, H.W. Notes on the reptiles of Barbados. „The Zoologist”. 3, s. 295–298, 1889.
- ↑ Boulenger, G.A: Catalogue of snakes in the British Museum (Natural History). T. 1. Longmans and Company, 1893, s. 448.
- ↑ Underwood, G: Reptiles of the Eastern Caribbean. Mona, Jamajka: University of the West Indies, 1963, s. 192.
- ↑ Danica Coto: Barbadians slam discovery, naming of tiny snake. Associated Press, 2008-08-08. [dostęp 2008-08-11]. (ang.).