Leszczyńscy herbu Wieniawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszczyńscy herbu Wieniawa
Herb Leszczyńscy herbu Wieniawa
Kraj

Rzeczpospolita Obojga Narodów
Księstwo Bar
Księstwo Lotaryngii

Tytuły

Król polski
Wielki książę litewski
Książę Lotaryngii
Książę Bar
Hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego
Hrabia na Lesznie

Dewiza

Qui Lescynsciorum genus ignorat, Poloniae ignorat – Kto Leszczyńskich nie zna, ten Polski nie zna

Założyciel

Stefan z Karmina

Ostatni przedstawiciel

Stanisław Leszczyński

Obecna głowa

Wojciech Leszczyński

Rok rozwiązania

1766

Dynastia macierzysta

Wieniawici

Leszczyńscy herbu Wieniawa – polski ród magnacki wywodzący się z południowej Wielkopolski. Nazwisko rodziny pochodzi od osady Leszczno (późniejsze miasto Leszno). Na przełomie XVI i XVII wieku należeli do najznaczniejszych zwolenników reformacji w Koronie, potem jednak wrócili do katolicyzmu. Najbardziej znanym przedstawicielem rodu byli król Polski, wielki książę litewski, książę Lotaryngii i Baru Stanisław Leszczyński oraz jego młodsza córka, Maria, królowa Francji jako żona Ludwika XV.

Posiadłości: początkowo głównie w Wielkopolsce, z której wywodził się ród, potem także w Małopolsce, na Mazowszu, na Rusi i na Litwie, m.in.: Leszno, Gołuchów, Gołuchowo, Rydzyna, Zębców, Wieniawa, Baranowo, Baranów Sandomierski, Milanów, Leszno (jurydyka), Radzymin, Korzec, Krasnobród, Włodawa, Pobiedno, Rawa Mazowiecka, Chrusty, Biała Rawska, Stuposiany, Zboiska, Podhajce.

O dziejach rodziny Leszczyńskich opowiada powieść Hanny Malewskiej Panowie Leszczyńscy.

Znani przedstawiciele[edytuj | edytuj kod]

Pałace[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]