Leszek Bakuła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Bakuła
Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1930
Ostrołęka

Data i miejsce śmierci

22 marca 1997
Ustka

Zawód, zajęcie

pisarz

Leszek Bakuła (ur. 4 grudnia 1930 w Ostrołęce, zm. 22 marca 1997 w Ustce[1][2]) – polski pisarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Na świat przyszedł w rodzinie robotniczej jako syn Władysława i Rozalii z domu Knyżewskiej[3]. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim i filozofię – eksternistycznie u Leszka Kołakowskiego. Po studiach, mimo bardzo dobrych wyników, przez swoje kontrowersyjne poglądy, otrzymał prace w małej wsi koło Kielc. Żonaty z Krystyną z domu Markowską (od 1954), miał synów Kordiana i Bogusława, którzy obaj zostali samodzielnymi pracownikami naukowymi w dziedzinie filologii polskiej[4].

W 1958 przeprowadził się do Ustki[5], ponieważ komunistyczne władze nie pozwoliły mu zamieszkać w większym mieście. Tutaj łączył pracę polonisty w słupskim Technikum Mechanicznym z wykładami w Studium Nauczycielskim. Przez kilkanaście lat cenzura nie dopuszczała do druku jego książki „Wizna”. Ukazała się drukiem dopiero po powstaniu Solidarności w 1981. Bakuła założył Korespondencyjny Klub Młodych Pisarzy w Koszalinie i w Słupsku i do końca był ich przewodniczącym. Był też członkiem koszalińskiego Związku Literatów Polskich. Bakuła wydał razem pięć tomów poezji i sześć tomów prozy. W jego dorobku znajdują się też liczne publikacje w almanachach, encyklopediach i w prasie. Po długiej chorobie, w 1997 zmarł na raka. Ciało pisarza spoczywa na starym cmentarzu komunalnym w Ustce.

W Ustce corocznie organizowany jest konkurs literacki nazwany jego imieniem, a w sierpniu 2006 roku Rada Miasta Ustka nazwała jego imieniem także jedną z ulic kurortu.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Wizna - wyd. 1981
  • Biały bór
  • Czarny bór
  • Czerwony bór
  • Kontrapunkt
  • Leluje
  • Połów horyzontu
  • Wydmuchrzyca
  • Wyśniło się[6]
  • Ziemia i morze: Wybór wierszy[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. Tom dziesiąty. Ż i uzupełnienia do tomów 1 - 9, wyd. Fundacja Akademia Humanistyczna i IBL PAN, Warszawa 2007, s. 116
  2. Słownik biograficzny polskiego ruchu młodowiejskiego, tom IV (pod redakcją Elżbiety Wojtas-Ciborskiej), Warszawa 2018, s. 45, podaje miejsce zgonu: Koszalin.
  3. Danuta Maria Sroka, Leszek Bakuła intelektualista z Kurpii i Pomorza, „Pomerania” (7/8), 2021, s. 22, ISSN 0238-9045.
  4. Słownik biograficzny polskiego ruchu młodowiejskiego, tom IV (pod redakcją Elżbiety Wojtas-Ciborskiej), Warszawa 2018, s. 45.
  5. Danuta Maria Sroka, Leszek Bakuła intelektualista z Kurpi i Pomorza, „Pomerania” (7/8), 2021, s. 23, ISSN 0238-9045.
  6. Leszek Bakuła, Wyśniło się, wyd. 1, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1988, ISBN 83-205-4060-7, OCLC 24095663 [dostęp 2023-01-13].
  7. Leszek Bakuła, Ziemia i morze : wybór wierszy, Słupsk: Agora, 1995, ISBN 83-903745-3-6, OCLC 751159283 [dostęp 2023-01-13].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]