Leszek Błażyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Ytabak (dyskusja | edycje) o 00:35, 19 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Leszek Błażyński
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1949
Ełk

Data i miejsce śmierci

6 sierpnia 1992
Katowice

Dyscypliny

boks

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
brąz Monachium 1972 boks
(waga musza)
brąz Montreal 1976 boks
(waga musza)
Mistrzostwa Europy
srebro Madryt 1971 waga musza
złoto Halle 1977 waga musza

Leszek Błażyński (ur. 5 marca 1949 w Ełku, zm. 6 sierpnia 1992 w Katowicach) – mechanik, bokser wagi muszej.

Życiorys

Dwukrotny brązowy medalista olimpijski z Monachium (1972) i Montrealu (1976). Mistrz Europy - Halle 1977) i wicemistrz (Madryt 1971), uczestnik Mistrzostw Europy Belgrad 1973 i Mistrzostw Świata 1978 (waga kogucia); dwukrotny mistrz Polski (1971, 1973) i trzykrotny wicemistrz 1969 (waga papierowa), 1972 i 1980; i 11-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych.

Zawodnik klubów: Mazur Ełk (1964-1969), BBTS Włókniarz Bielsko-Biała (1969-1974) i Szombierek Bytom (1976-1983)

Łącznie stoczył 317 walk (282 zwycięstwa, 4 remisy, 31 porażek). Ostatnią - 30 października 1983.

Odznaczony został m.in. Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Krzyżem Kawalerskim OOP w 1976.

6 sierpnia 1992 w Katowicach popełnił samobójstwo. Został pochowany 11 sierpnia 1992 na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Katowicach przy ul. Murckowskiej.

Linki zewnętrzne