Leszek Kuberski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Kuberski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1956
Namysłów

Data i miejsce śmierci

28 czerwca 2006
Rzym

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia państw ościennych, historia Polski po II wojnie światowej, najnowsza historia powszechna i Polski
Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Opolu

Doktorat

1988

Habilitacja

29 września 1997
Uniwersytet Wrocławski

Uczelnia

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Opolu
Uniwersytet Opolski

Leszek Kuberski (ur. 13 lipca 1956 w Namysłowie, zm. 28 czerwca 2006 w Rzymie[1]) – polski historyk, specjalizujący się w historii państw sąsiadujących z Polską, najnowszej historii powszechnej i Polski; nauczyciel akademicki związany z uczelniami w Opolu i Raciborzu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1956 roku w Namysłowie jako najmłodszy syn Stefana Kuberskiego, kolejarza. Po ukończeniu szkoły podstawowej, kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Namysłowie. Po pomyślnie zdanym egzaminie maturalnym w 1975 roku rozpoczął studia historyczne na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu[2]. W czasach studenckich aktywnie angażował się w prace Studenckiego Koła Naukowego Historyków, którego opiekunem był prof. Ignacy Pawłowski. Ponadto pracował w studiu radiowym Radio-Sygnały oraz piśmie akademickim Spójnik. Za osiągnięcia na rzecz środowiska studenckiego został laureatem nagrody Primus inter Pares i otrzymał medal im. Mikołaja Kopernika[3].

Po ukończeniu studiów w 1980 roku został zatrudniony jako asystent w Instytucie Historii opolskiej WSP[3]. Następnie przeszedł na uczelni tej przez wszystkie stopnie kariery zawodowej aż do stanowiska profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Opolskiego, które otrzymał w 1999 roku[4]. W 1988 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy nt. Jan Skala 1889-1945. Zarys biografii polityczne. Habilitował się w 1997 roku na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego w zakresie historii Polski i powszechnej XIX i XX wieku na podstawie rozprawy pt. Stanisław Szczepanowski 1846-1900. Przemysłowiec. Polityk. Publicysta[5].

Pełnił wiele funkcji administracyjnych na Uniwersytecie Opolskim, w tym wicedyrektora, a następnie dyrektora Instytutu Historii oraz prorektora ds. kształcenia w latach 1999–2005. Dał się w tym czasie poznać jako świetny organizator procesu dydaktycznego. W trudnych, napiętych sytuacjach, kiedy brakowało sal, laboratoriów, bibliotek instytutowych oraz pracowni komputerowych, radził sobie znakomicie, łagodząc konflikty. Tak samo dobrze układały się jego stosunki z samorządem studenckim i kierownikami akademików. Ponadto wykładał na Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Raciborzu[6].

Zmarł nagle w 2006 roku podczas pielgrzymki akademickiej w Rzymie. Powodem śmierci był zawał serca. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Opolu-Półwsi[7]. W rodzinnym mieście Leszka Kuberskiego – Namysłowie, znajduje się skwer jego imienia, na którym zobaczyć można tablicę upamiętniającą naukowca[8]. Znajduje się on w nieprzypadkowym miejscu, w sąsiedztwie placu Jana Skali - bohatera pracy doktorskiej Kuberskiego.

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół trzech zagadnień[3]:

  • problematyki serbołużyckiej,
  • stosunkach polsko-niemieckich,
  • problemach gospodarczych, politycznych i kulturalnych Galicji w 2. poł. XIX w.

Do jego ważniejszych publikacji należą[9]:

  • Stanisław Szczepanowski 1846-1900 : przemysłowiec, polityk, publicysta, wyd. UO, Opole 1997.
  • Ludzie i sprawy, wyd. Pro, Opole 1998.
  • Stan i perspektywy rozwoju biografistyki polskiej: materiały z ogólnopolskiej konferencji naukowej, wyd. UO, Opole 1998.
  • Serbołużyczanie – kultura i historia, wyd. BCK, Brzeg 2000.
  • Rok 1918 w Polsce i w państwach sąsiednich: osiemdziesięciolecie zakończenia I wojny światowej z perspektywy Śląskiej, wyd. UO, Opole 2002.
  • Od inkorporacji do autonomii kulturalnej: kontakty polsko-serbołużyckie w latach 1945–1950, wyd. UO, Opole 2005.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. On natchniony i młody był... Dr hab. prof. UO Leszek Kuberski (1956-2006), artykuł na stronie PWSZ w Raciborzu [on-line] [dostęp 22.02.2012].
  2. S. Nicieja, Alma Mater Opoliensis, Opole 2004, s. 390.
  3. a b c S. Nicieja, Alma Mater Opoliensis, s. 391.
  4. Odszedł profesor Leszek Kuberski, artykuł w „Gazecie.pl” [on-line] [dostęp 28.06.2006].
  5. Stanisław Szczepanowski 1846-1900. Przemysłowiec. Polityk. Publicysta w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-02-25].
  6. S. Nicieja, Alma Mater Opoliensis, s. 392.
  7. M. Patelski, A. Maziarz, Prof. dr hab. Leszek Kuberski (1956-2006), artykuł na stronie IH UO [on-line] [dostęp 27.02.2012].
  8. Odsłonięcie tablicy upamiętniającej prof. Leszka Kuberskiego. namyslow.eu. [dostęp 2020-02-15].
  9. Informacje za katalogiem Biblioteki Narodowej w Warszawie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]