Lesław Ćmikiewicz

Lesław Ćmikiewicz
	; Lesław Ćmikiewicz (2012)
Data i miejsce urodzenia	3 maja 1947 ; Wrocław
Wzrost	173 cm
Pozycja	defensywny pomocnik
Kariera juniorska
Lata	Klub
1960–1965	Lotnik Wrocław
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1981–1982	Legia Warszawa (asystent)
1982–1985	Motor Lublin
1985–1986	Stal Rzeszów
1986	Górnik Zabrze
1987–1988	Hutnik Kraków
1988	Pogoń Szczecin
1989–1990	Gwardia Warszawa
1989–1993	Polska (asystent)
1991	Polska (tymczaswowo)
1993	Polska
1994	RKS Radomsko
1999–2001	Polska U-21
2003–2004	Amica Wronki (asystent)
2005–2006	Tur Turek
2006	Cracovia (asystent)
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lesław Ćmikiewicz (ur. 3 maja 1947^[1], urzędowo 25 sierpnia 1948, we Wrocławiu) – polski piłkarz i trener.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Jako piłkarz występował na pozycji pomocnika. Wychowanek Lotnika Wrocław (1960–1965). Następnie występował w Śląsku Wrocław (1965–1970), Legii Warszawa (1970–1979) oraz klubach amerykańskich: New York Arrow (1980) i Chicago Horizon (1980-1981). Największe sukcesy odniósł broniąc barw warszawskiej Legii, w której rozegrał 226 meczów i strzelił 14 bramek. Z Legią zdobył Wicemistrzostwo Polski w 1971, Puchar Polski w 1973 i 1980 oraz ćwierćfinał Pucharu Europy w 1971. Pełnił także funkcję kapitana drużyny^[2].

W reprezentacji Polski rozegrał 57 meczów (1970–1979). Dwukrotny medalista olimpijski: złoty z Monachium (1972) i srebrny z Montrealu (1976). Uczestniczył w Mistrzostwach Świata w RFN w 1974, gdzie reprezentacja Polski prowadzona przez Kazimierza Górskiego zdobyła trzecie miejsce.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę jako trener. Zaczynał od asystowania Kazimierzowi Górskiemu w Legii (1981–1982). Następnie prowadził drużyny klubowe, m.in. Motor Lublin, Stal Rzeszów, Górnika Zabrze, Hutnika Kraków, Pogoń Szczecin, Gwardię Warszawa i RKS Radomsko. Asystent selekcjonera reprezentacji Polski Andrzeja Strejlaua w latach 1989–1993^[2]. Samodzielnie prowadził drużynę narodową w trzech ostatnich meczach eliminacji Mistrzostw Świata jesienią 1993. Selekcjoner młodzieżowej reprezentacji Polski w latach 1999–2001 (1/8 finału Młodzieżowych Mistrzostw Europy). Asystent Stefana Majewskiego w Amice Wronki (2003–2004). Przez kilka lat asystent Kazimierza Górskiego w drużynie oldbojów „Orły Górskiego”. Prowadził też wiele drużyn w meczach pokazowych. Działa przy organizowaniu turniejów drużyn dziecięcych i szkolnych. Od rundy jesiennej sezonu 2005/2006 prowadził trzecioligowy klub piłkarski Tur Turek. Zrezygnował 26 kwietnia 2006 po porażce ze Zdrojem Ciechocinek. Od 2 października 2006 pełni obowiązki II trenera Cracovii.

Od 2014 członek Klubu Wybitnego Reprezentanta^[3].

Był członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015^[4].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)^[5]
Złoty Krzyż Zasługi (1972)^[6]
Złota Odznaka PZPN (1972)^[7]
Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (2011)^[8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Legenda reprezentacji: kadra Nawałki niczego wielkiego nie osiągnęła. firsteleven.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-15)].. First Eleven, 02.03.2017.
↑ ^a ^b Lesław Ćmikiewicz – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).
↑ Nowi członkowie Klubu Wybitnego Reprezentanta [dostęp 2014-10-16].
↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
↑ M.P. z 2002 r. nr 3, poz. 53.
↑ Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972.
↑ Sport. 10 września – Dniem Polskiego Piłkarza. „Nowiny”. Nr 263, s. 2, 21 września 1972.
↑ Nagrody m.st. Warszawy przyznane w 2011 roku. Urząd m. st. Warszawy, 16 czerwca 2011. [dostęp 2012-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 lipca 2018)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Gowarzewski, Stefan Szczepłek, Bożena Lidia Szmel Legia to potęga, prawie 90 lat prawdziwej historii. Wydawnictwo GiA, Katowice 2004 (9. część cyklu Kolekcja Klubów)
Lesław Ćmikiewicz w bazie National Football Teams (ang.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Legenda reprezentacji: kadra Nawałki niczego wielkiego nie osiągnęła. firsteleven.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-15)].. First Eleven, 02.03.2017.

[:0-3] Lesław Ćmikiewicz – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).

[4] Nowi członkowie Klubu Wybitnego Reprezentanta [dostęp 2014-10-16].

[5] Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].

[6] M.P. z 2002 r. nr 3, poz. 53.

[7] Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972.

[8] Sport. 10 września – Dniem Polskiego Piłkarza. „Nowiny”. Nr 263, s. 2, 21 września 1972.

[9] Nagrody m.st. Warszawy przyznane w 2011 roku. Urząd m. st. Warszawy, 16 czerwca 2011. [dostęp 2012-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 lipca 2018)].

[z-10] trener zastępczy

[t-11] trener tymczasowy

[z-12] trener zastępczy

[t-13] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f trener tymczasowy

[z-14] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Selekcjoner zastępczy

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[A]

[B]

[A]

[B]

[A]