Let There Be Rock (AU)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Let There Be Rock
Wykonawca albumu studyjnego
AC/DC
Wydany

21 marca 1977

Nagrywany

styczeń-luty 1977

Gatunek

hard rock
heavy metal
rock stadionowy
rock albumowy
australijski rock

Długość

40:04

Wydawnictwo

Albert Productions

Producent

Harry Vanda, George Young

Album po albumie
Dirty Deeds Done Dirt Cheap
(1976)
Let There Be Rock
(1977)
Let There Be Rock
(1977)
Single z albumu Let There Be Rock
  1. Dog Eat Dog
    Wydany: 1977
  2. Let There Be Rock
    Wydany: Październik 1977
  3. Whole Lotta Rosie
    Wydany: Listopad 1978

Let There Be Rock – czwarty album studyjny australijskiego zespołu AC/DC, wydany 21 marca 1977 roku. Wszystkie utwory są autorstwa Angusa Younga, Malcolma Younga, i Bona Scotta.

Album został oryginalnie wydany przez wytwórnię Albert Productions. Zmodyfikowana ogólnoświatowa edycja została wydana przez wytwórnię Atlantic w czerwcu 1977 r.

Opis albumu[edytuj | edytuj kod]

Na Let There Be Rock zespół zamienił swoje grubo brzmiące riffy na surowy, brudny dźwięk, wyprodukowując przy tym takie utwory jak tytułowy „Let There Be Rock”, „Hell Ain't a Bad Place to Be”, czy „Whole Lotta Rosie”. Ponadto, gdy na poprzednich albumach zespołu można było wyczuć brak powagi w muzyce zespołu, ten album daje bardziej odmienne uczucie. Dziś ten album jest uważany za jeden z najlepszych albumów AC/DC. Let There Be Rock jest również ostatnim albumem AC/DC na którym na gitarze basowej gra Mark Evans, który grał na poprzednich dwóch albumach zespołu, T.N.T. z 1975 r. i Dirty Deeds Done Dirt Cheap z 1976 r.

3 kwietnia 1977 r., zespół wykonał na żywo utwór „Dog Eat Dog” w australijskim programie muzycznym Countdown. W lipcu 1977 r., zespół dalej promował album Let There Be Rock kręcąc teledysk do tytułowego utworu. Teledysk nakręcony został w kościele, w którym Bon Scott jest przebrany za księdza, a reszta zespołu jest przebrana za ministrantów. Oba utwory są zawarte na DVD zespołu z 2005 r., The Family Jewels.

Ta edycja albumu została dodatkowo wkrótce przepakowana razem z ogólnoświatową wersją okładki, przez co pierwszy raz jakakolwiek australijska edycja albumu zespołu miała taką samą okładkę co ogólnoświatowa edycja.

W 1980 r., AC/DC wydało film koncertowy nazwany Let There Be Rock. W 1997 r., zapis audio z tego samego koncertu został wydany na płycie 2. i 3. kompilacyjnego albumu Bonfire.

Ogólnoświatowe wydanie[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Let There Be Rock.

Jak i na poprzednich albumach AC/DC, są różnice pomiędzy australijską edycją a ogólnoświatową edycją, wydaną w czerwcu 1977 r. Bądź co bądź, australijska wersja albumu jest oryginalnie dostępna na międzynarodowym rynku poza Stanami Zjednoczonymi i Japonią, ale tylko na oryginalnym wydaniu winylowym. Wszystkie ogólnoświatowe wydania CD zawierają zmodyfikowaną listę utworów.

Wytwórnia Atlantic usunęła utwór „Crabsody in Blue” z prawdziwej ogólnoświatowej wersji. Utwór został zastąpiony przez skróconą wersję utworu „Problem Child” z albumu Dirty Deeds Done Dirt Cheap, wydanego we wrześniu 1976 r. Utwór „Crabsody in Blue” nie został oficjalnie wydany ogólnoświatowo na płycie CD.

Ogólnoświatową wersję okładki wyróżnia także debiut klasycznego logo zespołu.

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

  1. „Go Down” – 5:20 (winyl), 5:31 (CD)
  2. Dog Eat Dog” – 3:35
  3. Let There Be Rock” – 6:06
  4. „Bad Boy Boogie” – 4:27
  5. „Overdose” – 6:09
  6. „Crabsody in Blue” – 4:39
  7. „Hell Ain't a Bad Place to Be” – 4:14
  8. Whole Lotta Rosie” – 5:23

Twórcy[edytuj | edytuj kod]

Wykonawcy[edytuj | edytuj kod]

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]