Smukłonosek duży

Smukłonosek duży
	Leptonycteris nivalis
	(Saussure, 1860)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	nietoperze
Podrząd	mroczkokształtne
Nadrodzina	Noctilionoidea
Rodzina	liścionosowate
Podrodzina	jęzorniki
Plemię	jęzorniki
Rodzaj	smukłonosek
Gatunek	smukłonosek duży
Synonimy
	Ischnoglossa nivalis Saussure, 1860; Leptonycteris nivalis longala Stains, 1957;
	Ischnoglossa nivalis Saussure, 1860; Leptonycteris nivalis longala Stains, 1957;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; zagrożony
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Smukłonosek duży^[5] (Leptonycteris nivalis) – gatunek ssaka z podrodziny jęzorników (Glossophaginae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwał w 1860 roku szwajcarski entomolog i mineralog Henri Saussure nadając mu nazwę Ischnoglossa nivalis^[2]. Holotyp pochodził z góry Pico de Orizaba, w stanie Veracruz, w Meksyku^[6].

Leptonycteris nivalis przez dziesięciolecia był mylony z częściowo sympatrycznym L. yerbabuenae a wyjaśnienie tej kwestii nastąpiło dopiero pod koniec XX wieku^[7]^[8]. Dlatego niektóre publikacje odnoszące się do L. nivalis dotyczą w rzeczywistości L. yerbabuenae^[8]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy^[8].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Leptonycteris: gr. λεπτος leptos „smukły, delikatny”; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos „nietoperz”^[9].
nivalis: łac. nivalis „śnieżny, śnieżno-biały”, od nix, nivis „śnieg”^[10].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Smukłonosek duży występuje w południowym Nowym Meksyku i południowo-zachodnim Teksasie (południowo-zachodnie Stany Zjednoczone) przez północny i środkowy Meksyk na południe do stanów Puebla i Oaxaca^[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 76–85 mm, brak zewnętrznego ogona, długość ucha 17–19 mm, długość tylnej stopy 13–19 mm, długość przedramienia 53–59 mm; masa ciała 18–30 g^[7]. Barwa czerwonawobrązowa do czarnawobrązowej z cynamonową lub brązową stroną brzuszną. Długi pysk. Wzór zębowy: I ${\tfrac {2}{2}}$ C ${\tfrac {1}{1}}$ P ${\tfrac {2}{3}}$ M ${\tfrac {2}{2}}$ = 30^[11]. Kariotyp wynosi 2n = 32 i FN = 60^[7].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Nektar, pyłek, owoce; prawdopodobnie także wszystkie znajdowane na nich owady. Ma ostre kły, którymi może wygryzać się w owoce kaktusów.

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Prawdopodobnie rodzi się tylko 1 młode; długość ciąży nieznana.

Inne informacje[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkuje wysoko położone tereny lasów sosnowych i dębowych. Odpoczywa w dużych koloniach, czasami obejmujących ponad 10 000 nietoperzy. Odgrywa bardzo ważną rolę w zapylaniu kwiatów kaktusów.

Poziom zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Zagrożony w wyniku utraty środowiska, szczególnie wycinania agaw oraz tępień przez człowieka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Leptonycteris nivalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b H.L.F. de Saussure. Note sur quelques mammiferes du Mexiqu. „Revue Magazin de Zoologie”. 2^e Série. 12, s. 492, 1860. (fr.).
↑ H.J. Stains. A new bat (genus Leptonycteris) from Coahuila. „University of Kansas publications, Museum of Natural History”. 9 (10), s. 355, 1957. (ang.).
↑ R.R. Medellín R.R., Leptonycteris nivalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-07-09] (ang.).
↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 102. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Leptonycteris nivalis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-07-09].
↑ ^a ^b ^c S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 513–515. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 166. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 372, 1904. (ang.).
↑ nivalis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-07-09] (ang.).
↑ A.P. Hensley & K.T. Wilkins. Leptonycteris nivalis. „Mammalian Species”. 307, s. 1, 1988. DOI: 10.2307/3504229. (ang.).

[itis-1] Leptonycteris nivalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[sau-2] H.L.F. de Saussure. Note sur quelques mammiferes du Mexiqu. „Revue Magazin de Zoologie”. 2^e Série. 12, s. 492, 1860. (fr.).

[sta-3] H.J. Stains. A new bat (genus Leptonycteris) from Coahuila. „University of Kansas publications, Museum of Natural History”. 9 (10), s. 355, 1957. (ang.).

[iucn-4] R.R. Medellín R.R., Leptonycteris nivalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-07-09] (ang.).

[miiz-5] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 102. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[msw-6] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Leptonycteris nivalis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-07-09].

[hmw-7] S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 513–515. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).

[icmw-8] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 166. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[pal-9] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 372, 1904. (ang.).

[10] nivalis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-07-09] (ang.).

[ms-11] A.P. Hensley & K.T. Wilkins. Leptonycteris nivalis. „Mammalian Species”. 307, s. 1, 1988. DOI: 10.2307/3504229. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]