Liebenthal (ród)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Von Liebenthal – ród szlachecki pochodzący prawdopodobnie z księstwa brunszwickiego, na Pomorze przybył w połowie XIII w., w Nowej Marchii wzmiankowany od XIV w. Posiadał dobra ziemi myśliborskiej (Batowo 1619[1]; Krasne 1590, do 1740[1]; Nowogródek Pomorski 1353[2], do 1704[1]; Pstrowice 1644[1]; Renice 1479[3], 1550[1]; Sulimierz 1337[3]), pyrzyckiej (Kunowo i Swochowo 1575[1]), chojeńskiej (Smolnica 1337[3]) oraz świdwińskiej (Łabędzie 1487[3])

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Ernst Hienrich Kneschke: Nenes allgemeines Deutsches Adels-Lexicon. Lipsk: Friedrich Voigt, 1864, s. 522.
  2. 20.06.1353 r. Rulo von Liebenthal otrzymał od margrabiego "parvum mericam" (mała puszczę) koło Nowogródka.
  3. a b c d Edward Rymar. Rycerstwo Nowej Marchii w czasach margrabiego Jana Kostrzyńskiego. „Rocznik Lubuski”. tom XXVII Cz. 1, s. 34-35, 2001. Zielona Góra: Lubuskie Towarzystwo Naukowe. ISSN 0485-3083.