Liga Mistrzyń UEFA (2009/2010)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liga Mistrzów UEFA Kobiet 2009/2010
UEFA Women’s Champions League
Szczegóły turnieju
Gospodarz

UEFA

Termin

30 lipca 2009 – 20 maja 2010

Liczba drużyn

53 (z 44 konfederacji)

Mistrz

1. FFC Turbine Poczdam (2. tytuł)

Statystyki turnieju
Mecze

103

Strzelone gole

428 (4,16 na mecz)

Król strzelców

Szwajcaria Vanessa Bürki (11 goli)

Liga Mistrzów UEFA Kobiet w sezonie 2009/10 – dziewiąta edycja kobiecych klubowych rozgrywek o mistrzostwo Starego Kontynentu organizowanych przez UEFĘ i pierwsza rozgrywana pod szyldem UEFA Women’s Champions League (Liga Mistrzów UEFA Kobiet). Wcześniejsze osiem edycji odbyło się pod nazwą UEFA Women’s Cup (Puchar UEFA Kobiet). Zmieniona została także formuła rozgrywek. Do udziału w nich przystąpiły 53 drużyny z 44 federacji. Po raz pierwszy oprócz mistrzów krajowych udział w rozgrywkach miały także drużyny z ośmiu najwyżej notowanych lig w Europie, które zajęły w swoich rodzimych rozgrywkach drugie miejsce. Niemcy miały nawet trzech przedstawicieli, gdyż zwycięzca poprzedniej edycji, FCR 2001 Duisburg, który dzięki temu zwycięstwu udział miał zagwarantowany, zakończył krajowe rozgrywki na trzecim miejscu w tabeli.

Zwycięzcy 24 najsilniejszych lig europejskich oraz obrońca tytułu, FCR 2001 Duisburg zostali automatycznie przydzieleni do 1/16 finału. Pozostałe 28 ekip musiało walczyć w kwalifikacjach, w których podzielone były na 7 czterozespołowych grup. Do następnej fazy awans uzyskiwały jedynie drużyny z pierwszych miejsc. Od 1/16 rozgrywki prowadzone już były systemem pucharowym[1].

Runda kwalifikacyjna[edytuj | edytuj kod]

Losowanie grup eliminacyjnych odbyło się 24 czerwca 2009 o godz. 11.15 w siedzibie Europejskiej Unii Piłkarskiej w Nyonie. Drużyny przed losowaniem podzielone były na pięć koszyków. Eliminacje odbyły się w dniach 30 lipca – 4 sierpnia poprzez rozegranie siedmiu turniejów eliminacyjnych (siedem odrębnych grup po cztery zespoły w każdej. Spotkania rozgrywane były systemem każdy z każdym, po jednym spotkaniu. Każdy turniej organizował jeden z siedmiu klubów-gospodarzy, których wyboru dokonano jeszcze przed losowaniem – były to: duńskie Brøndby IF, szwedzkie Linköpings FC, ŽNK Krka Novo mesto ze Słowenii, litewskie Gintra Universitetas, chorwacki ŽNK Osijek, ZFK Tikvesanka z Macedonii oraz cypryjski Apollon Limassol)[1].

Grupa A[edytuj | edytuj kod]

Rywalizację w grupie A, rozgrywanej na boiskach w Szawlach i Poniewieżu zdominowały piłkarki Bayernu Monachium. W drugiej kolejce doszło wręcz do pogromu 19:0 nad mistrzyniami Gruzji, FC Norchi Dinamoeli Tbilisi. 6 bramek w tym spotkaniu strzeliła Vanessa Bürki, późniejsza zwyciężczyni klasyfikacji strzelczyń tej edycji Ligi Mistrzów[2].

Poz. Klub M Pkt. Mecze Bramki
zwy. rem. por. zdob. stra.
1 Niemcy Bayern Monachium 3 9 3 0 0 32 2
2 Szkocja Glasgow City LFC 3 6 2 0 1 13 5
3 Litwa Gintra Universitetas 3 3 1 0 2 7 11
4 Gruzja FC Norchi Dinamoeli Tbilisi 3 0 0 0 3 1 35
  • 1. kolejka:
  • 2. kolejka:
  • 3. kolejka:

Grupa B[edytuj | edytuj kod]

Turniej w ramach grupy B odbył się w Macedonii. Awans do 1/16 finału uzyskała drużyna Montpellier HSC. Gospodynie zajęły ostatnie miejsce, przegrywając wszystkie trzy spotkania.

Poz. Klub M Pkt. Mecze Bramki
zwy. rem. por. zdob. stra.
1 Francja Montpellier HSC 3 9 3 0 0 12 1
2 Bułgaria FC NSA Sofia 3 6 2 0 1 7 4
3 Wyspy Owcze KÍ Klaksvík 3 3 1 0 2 5 6
4 Macedonia Północna ZFK Tikvesanka 3 0 0 0 3 3 16
  • 1. kolejka:
  • 2. kolejka:
  • 3. kolejka:

Grupa C[edytuj | edytuj kod]

Gospodarzem trzeciej grupy eliminacyjnej było duńskie Brøndby IF. W decydującym spotkaniu gospodynie ograły portugalskie SU 1° Dezembro 1:0 i awansowały dalej.

Poz. Klub M Pkt. Mecze Bramki
zwy. rem. por. zdob. stra.
1 Dania Brøndby IF 3 9 3 0 0 12 0
2 Portugalia SU 1° Dezembro 3 6 2 0 1 13 1
3 Walia Cardiff City LFC 3 3 1 0 2 10 9
4 Malta Birkirkara FC 3 0 0 0 3 1 26
  • 1. kolejka:
  • 2. kolejka:
  • 3. kolejka:

Grupa D[edytuj | edytuj kod]

Spotkania grupy D odbyły się w Słowenii. Zwyciężyły Włoszki z Sassari Torres CF. Najważniejsze, jak się później okazało spotkanie miało miejsce już w pierwszej kolejce, w której pokonały one 1:0 słowackie FK Slovan Duslo Šaľa. Bramkę na wagę zwycięstwa strzeliła w 88 minucie Patrizia Panico.

Poz. Klub M Pkt. Mecze Bramki
zwy. rem. por. zdob. stra.
1 Włochy Sassari Torres CF 3 9 3 0 0 13 0
2 Słowacja FK Slovan Duslo Šaľa 3 4 1 1 1 4 4
3 Turcja Trabzonspor 3 3 1 0 2 3 11
4 Słowenia ŽNK Krka Novo mesto 3 1 0 1 2 2 7
  • 1. kolejka:
  • 2. kolejka:
  • 3. kolejka:

Grupa E[edytuj | edytuj kod]

Spotkania grupy E rozegrano na stadionie Folkungavallen w Linköping. Gospodynie bez większych problemów uporały się z przeciwniczkami, kończąc rywalizację z bilansem bramkowym 20:0.

Poz. Klub M Pkt. Mecze Bramki
zwy. rem. por. zdob. stra.
1 Szwecja Linköpings FC 3 9 3 0 0 20 0
2 Rumunia CFF Clujana 3 6 2 0 1 10 6
3 Irlandia Północna Glentoran LFC 3 3 1 0 2 2 4
4 Mołdawia FC Roma Calfa 3 0 0 0 3 0 22
  • 1. kolejka:
  • 2. kolejka:
  • 3. kolejka:

Grupa F[edytuj | edytuj kod]

W grupie F, rozegranej na Cyprze awans uzyskała drużyna z Rosji, Rossijanka Krasnoarmiejsk. Gospodynie zajęły drugie miejsce, przegrywając tylko jeden mecz – 0:1 z Rossijanką.

Poz. Klub M Pkt. Mecze Bramki
zwy. rem. por. zdob. stra.
1 Rosja Rossijanka Krasnoarmiejsk 3 9 3 0 0 19 0
2 Cypr Apollon Limassol 3 6 2 0 1 6 1
3 Izrael Maccabi Holon 3 3 1 0 2 2 11
4 Irlandia Saint Francis FC 3 0 0 0 3 0 15
  • 1. kolejka:
  • 2. kolejka:
  • 3. kolejka:

Grupa G[edytuj | edytuj kod]

Najwięcej emocji było w rozgrywanej w Chorwacji grupie G, choć to nie gospodynie odegrały w niej główną rolę. Po dwóch kolejkach ekipy Evertonu i Team Strømmen FK miały na koncie po dwa zwycięstwa i sprawa awansu miała rozstrzygnąć się w bezpośrednim starciu. Przed meczem lepszy bilans bramkowy miały Norweżki, co dawało im awans nawet przy remisie. „Zwycięskie” dla Norweżek 0:0 utrzymywało się do drugiej minuty doliczonego czasu gry, ale wtedy celnym strzałem popisała się Michelle Hinnigan, dając swej drużynie zwycięstwo i awans[40].

Poz. Klub M Pkt. Mecze Bramki
zwy. rem. por. zdob. stra.
1 Anglia Everton LFC 3 9 3 0 0 11 1
2 Norwegia Team Strømmen FK 3 6 2 0 1 14 1
3 Estonia Levadia Tallinn 3 3 1 0 2 4 13
4 Chorwacja ŽNK Osijek 3 0 0 0 3 2 16
  • 1. kolejka:
  • 2. kolejka:
  • 3. kolejka:

1/16 finału[edytuj | edytuj kod]

Losowanie par odbyło się 14 sierpnia 2009 o godz. 12.00 w siedzibie UEFY w Nyonie. 16 najwyżej notowanych klubów zostało rozstawionych, ponadto ustalono iż rozstawione drużyny pierwszy mecz zagrają na wyjeździe. Zespoły z tych samych federacji nie mogły na siebie trafić. Przy okazji rozlosowano również, kto na kogo trafi w 1/8. Pierwsze mecze rozegrano 30 września, a rewanże tydzień później[47].

1/8 finału[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze mecze 1/8 finału rozegrano w dniach 4–5 listopada, a rewanże 11–12 listopada. Do gier przystąpiono bez losowania, gdyż pary ustalono już przy poprzedniej ceremonii[47].

  • Awans: Røa IL (1:1 w dwumeczu, awans dzięki większej ilości bramek zdobytych na wyjeździe)

Ćwierćfinały[edytuj | edytuj kod]

Pary ćwierćfinałowe oraz drabinkę dla pozostałej części rozgrywek rozlosowano 20 listopada 2009 w Nyonie[100]. Pierwsze mecze w ramach ćwierćfinałów odbyły się 10 marca 2010, a rewanże w dniach 14 i 17 marca 2010.

  • Awans: Umeå IK (2:2 w dwumeczu, awans dzięki większej ilości bramek zdobytych na wyjeździe)

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Mecze półfinałowe odbyły się w dniach 10–28 kwietnia. W pierwszym dwumeczu piłkarki Olympique Lyon uporały się ze szwedzkim klubem Umeå IK. W obu spotkaniach zawodniczki z Francji miały przewagę i zasłużenie awansowały do finału[109][110]. Rywalizacja w drugim półfinale, w którym naprzeciw siebie stanęły dwie niemieckie ekipy miała znacznie bardziej wyrównany przebieg[111]. Rozstrzygnięcia nie przyniosła nawet dogrywka w rewanżu i o awansie miała zadecydować seria rzutów karnych. W niej lepsze okazały się piłkarki z Poczdamu, wygrywając 3:1. Bohaterką została ich 17-letnia bramkarka, Anna Sarholz, która w konkursie rzutów karnych obroniła trzy jedenastki[112].

Finał[edytuj | edytuj kod]

Mecz finałowy rozegrany został na Coliseum Alfonso Pérez w Getafe, na dwa dni przed finałem męskiej edycji Ligi Mistrzów w Madrycie. Spotkanie obfitowało w sytuacje bramkowe z obu stron, jednak żaden z zespołów nie potrafił skutecznie wykończyć ani jednej ze swoich akcji. Po bezbramkowych 90 minutach i dogrywce doszło więc do serii rzutów karnych, gdzie lepsze okazały się piłkarki z Niemiec. Dla 1. FFC Turbine Poczdam było to drugie zwycięstwo w rozgrywkach o prymat w Europie (pierwsze zostało odniesione w sezonie 2004/05)[117].

20 maja 2010
20:30 CET
Olympique Lyon Francja 0 – 0, k. 6 – 7
k. 6:7
(0 – 0, 0 – 0)
Niemcy 1. FFC Turbine Poczdam Coliseum Alfonso Pérez, Getafe
Widzów: 10372
Sędzia: Kirsi Heikkinen Finlandia
    Rzuty karne  
Franco Karny–gol
Dickenmann Karny–gol
Kaci Karny–gol
Henry Pudło
Herlovsen Pudło
Renard Karny–gol
Simone Karny–gol
Bouhaddi Karny–gol
Thomis Pudło
Pudło Zietz
Karny–gol Peter
Karny–gol Odebrecht
Pudło Mittag
Karny–gol Kerschowski
Karny–gol Nagasato
Karny–gol Bajramaj
Karny–gol Sarholz
Karny–gol Schmidt

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Paul Saffer: Women’s Champions League lineup takes shape. uefa.com, 15 czerwca 2009. [dostęp 2010-09-24]. (ang.).
  2. Bayern's Bürki takes top scorer prize. uefa.com, 20 maja 2010. [dostęp 2010-09-27]. (ang.).
  3. Raport
  4. Raport
  5. Raport
  6. Raport
  7. Raport
  8. Raport
  9. Raport
  10. Raport
  11. Raport
  12. Raport
  13. Raport
  14. Raport
  15. Raport
  16. Raport
  17. Raport
  18. Raport
  19. Raport
  20. Raport
  21. Raport
  22. Raport
  23. Raport
  24. Raport
  25. Raport
  26. Trabzonspor 1 - 2 Slovan Duslo. uefa.com. [dostęp 2010-09-26]. (ang.).
  27. Raport
  28. Raport
  29. Raport
  30. Raport
  31. Raport
  32. Raport
  33. Raport
  34. Raport
  35. Raport
  36. Raport
  37. Raport
  38. Raport
  39. Raport
  40. Sindre Preststulen: Ett minutt unna. rb.no, 5 sierpnia 2009. [dostęp 2010-09-27]. (norw.).
  41. Raport
  42. Raport
  43. Raport
  44. Raport
  45. Raport
  46. Raport
  47. a b Draw ceremony. uefa.com. [dostęp 2010-09-27]. (ang.).
  48. Raport
  49. Dane o frekwencji zebrane z: Puchar UEFA Kobiet, [w:] baza Soccerway (liga–sezon) [dostęp 2010-09-27].
  50. Raport
  51. Raport
  52. Raport
  53. Unia 1 - 3 Neulengbach. uefa.com. [dostęp 2010-09-27]. (ang.).
  54. Raport
  55. Raport
  56. Raport
  57. Raport
  58. Raport
  59. Raport
  60. Mecz zakończył się rezultatem 0:1, lecz wynik został później zweryfikowany na walkower 0:3.
  61. Raport
  62. Raport
  63. Raport
  64. Raport
  65. Raport. [zarchiwizowane z tego adresu (16 marca 2010)].
  66. Raport
  67. Raport
  68. Raport
  69. Raport
  70. Raport
  71. Raport
  72. Raport
  73. Raport
  74. Raport
  75. Raport
  76. Raport
  77. Raport
  78. Raport
  79. Raport
  80. Raport
  81. Raport
  82. Raport
  83. Raport
  84. Raport
  85. Raport
  86. Raport
  87. Raport
  88. Raport
  89. Raport
  90. Raport
  91. Raport
  92. Raport
  93. Raport
  94. Raport
  95. Raport
  96. Raport
  97. Raport
  98. Po meczu Olympique Lyon ukarano walkowerem 0:3 na korzyść Fortuny za wystawienie do gry dwóch nieuprawnionych zawodniczek, jednak po rozpatrzeniu odwołania cofnięto tę decyzję.
  99. Raport
  100. Quarter-finals. uefa.com. [dostęp 2010-09-30]. (ang.).
  101. Raport
  102. Raport
  103. Raport
  104. Raport
  105. Raport
  106. Raport
  107. Raport
  108. Raport
  109. Xavier Cerf: Late strike leaves Lyon in charge. uefa.com, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2010-10-01]. (ang.).
  110. Sujay Dutt: Lively Lyon set up Potsdam final. uefa.com, 28 kwietnia 2010. [dostęp 2010-10-01]. (ang.).
  111. Steffen Potter: Maes goal gives Duisburg the edge. uefa.com, 11 kwietnia 2010. [dostęp 2010-10-01]. (ang.).
  112. Markus Juchem: Potsdam pip Duisburg to final on penalties. uefa.com, 18 kwietnia 2010. [dostęp 2010-10-01]. (ang.).
  113. Raport
  114. Raport
  115. Raport
  116. Raport
  117. Kevin Ashby: Potsdam hold nerve to claim European crown. uefa.com, 20 maja 2010. [dostęp 2010-10-01]. (ang.).
  118. Raport