Ligier JS41

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ligier JS41
Ilustracja
Martin Brundle podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii 1995
Kategoria

Formuła 1

Konstruktor

Ligier

Projektant

Frank Dernie

Dane techniczne
Nadwozie

monocoque z włókna węglowego

Silnik

Mugen Honda MF-301 3.0 V10

Skrzynia biegów

Benetton, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny

Paliwo

Elf

Opony

Goodyear

Historia
Debiut

Grand Prix Brazylii 1995

Kierowcy

25. Aguri Suzuki
25. Martin Brundle
26. Olivier Panis

Używany

1995

Wyścigi

17

Wygrane

0

Pole position

0

Najszybsze okrążenie

0

Ligier JS39 Ligier JS43

Ligier JS41 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Franka Derniego dla francuskiego zespołu Ligier i uczestniczący w niej w sezonie 1995. Kierowcami byli Aguri Suzuki, Martin Brundle i Olivier Panis, a kierowcą testowym Franck Lagorce. Głównymi sponsorami pozostawali Elf i Gitanes.

Samochód jeszcze przed rozpoczęciem sezonu wywołał kontrowersje, gdyż był podobny do Benettona B195[1]. Właściciel zespołu, Tom Walkinshaw, który pracował również dla Benettona, usprawiedliwiał się, mówiąc, że podobieństwo jest tylko pozorne i JS41 różni się od B195, zwłaszcza pod względem mechaniki i aerodynamiki[2].

Po sezonie firma Bridgestone zakupiła model, by testować swoje opony z powodu wejścia do Formuły 1 w sezonie 1997.

Model JS41 zakupiony przez Bridgestone

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Sezon Konstruktor Silnik Opony Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki
kierowców
Wyniki
konstruktora
Brazylia BRA Argentyna ARG San Marino SMR Hiszpania ESP Monako MCO Kanada CND Francja FRA Wielka Brytania GBR Niemcy DEU Węgry HUN Belgia BEL Włochy ITA Portugalia POR Unia Europejska EUR PAC Japonia JPN Australia AUS Punkty Pozycja Punkty Pozycja
1995 Ligier Mugen G Japonia Aguri Suzuki 8 NU 11 6 NU NW 1 17 24 5
Wielka Brytania Martin Brundle 9 NU 10 4 NU NU 3 NU 8 7 NU 7 13
Francja Olivier Panis NU 7 9 6 NU 4 8 4 NU 6 9 NU NU NU 8 5 2 16 8

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. When is a Benetton not a Benetton?. grandprix.com, 1995-03-13. [dostęp 2010-03-07]. (ang.).
  2. * Alan Henry: AUTOCOURSE 1995-96. Hazleton Publishing Ltd., 1995, s. 74. ISBN 1-874557-36-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]