Limnephilus rhombicus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bagieniec rombowy
Limnephilus rhombicus
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

tchawkowce

Gromada

owady

Rząd

chruściki

Rodzina

bagiennikowate

Podrodzina

Limnephilinae

Rodzaj

Limnephilus

Gatunek

bagieniec rombowy

Limnephilus rhombicusowad z rzędu chruścików (Insecta: Trichoptera), z rodziny Limnephilidae. Reofilny Limnefil, w jeziorach larwy preferują litoral bagienny i zanikający, występują w strefie helofitów, spotykane w jeziorach wszystkich typów. Częściej larwy spotykane w niewielkich rzekach nizinnych o stosunkowo wolnym nurcie.

Gatunek holarktyczny, nie występujący w Islandii, pospolity w Polsce. Larwy spotykane we wszystkich typach wód śródlądowych i wodach słonawych (Botosaneanu i Malicky 1978). Pospolity w całej Polsce (Tomaszewski 1965). Limnefil, preferuje litoral bagienny i zanikający, występuje w strefie helofitów.

Na Pojezierzu Pomorskim pojedyncze larwy łowione w jeziorach lobeliowych, na dnie piaszczystym, a także w kilku jeziorach Niziny Szczecińskiej. Na Pojezierzu Mazurskim stosunkowo licznie w jez. Redykajny (litoral zanikający) oraz jez. Skanda, larwy obecne w gliniankach, zbiornikach torfowiskowych, jeziorkach zanikających oraz jeziorach eutroficznych, głównie wśród trzcin, czasami w mannie, napływkach, wśród osoki (litoral bagienny i zanikający), sporadycznie w Parvocharacetum. Imagines łowiono nad jez. Narckim, Śniardwy i Mikołajskim. W Dolinie Biebrzy i Narwi larwy łowione w starorzeczach, licznie w stawach dolinnych i stawach eutroficznych Karkonoszy. Na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim larwy w niewielkiej liczbie złowiono wśród trzcin. Wykazywana obecność w jeziorach Wielkopolski (Jaskowska 1961) a imagines nad jez. Duszatyńskim w Bieszczadach.

Występuje w całej Finlandii, pospolity w jeziorach, stawach i zatokach morskich, w mezotroficznych i eutroficznych jeziorach Norwegii. W Karelii larwy najliczniejsze na dnie bogatym w detrytus w strefie roślinności przy brzegu wolno płynących lub stojących wód, unikają dużych jezior. Gatunek łowiony w jeziorach Estonii i Łotwy. Bardzo często spotykany gatunek w jeziorach Niemiec, Wielkiej Brytanii. Na południu Europy spotykany tylko w jeziorach górskich, w Tatrach w jeziorach pasma lasu, na Bałkanach w jeziorach górskich lub jeziorach przepływowych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]