Limnocharis
 Limnocharis flava | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
limnocharis |
| Nazwa systematyczna | |
| Limnocharis Humb. & Bonpl. Pl. Aequinoct. 1: 116 (1808) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Limnocharis flava (L.) Buchenau[3] | |
Limnocharis (Limnocharis Humb. & Bonpl.) – rodzaj roślin z rodziny żabieńcowatych, obejmujący dwa gatunki: limnocharis żółty Limnocharis flava (L.) Buchenau, występujący naturalnie w tropikalnej Ameryce, od Meksyku do Argentyny i Paragwaju, naturalizowany w Chinach, na subkontynencie indyjskim, w Indochinach oraz na Borneo, Jawie i Sumatrze, introdukowany w Australii[4], oraz Limnocharis laforestii Duchass. ex Griseb., występujący naturalnie na obszarze od południowego Meksyku do Brazylii i Argentyny[5].
Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów λίμνα (limna – jezioro) i χάρις (charis – wdzięk, zdobić)[6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Wynurzona roślina wodna[7].
- Łodyga
- Krótka, kłączopodobna, niekiedy tworząca stolony[7].
- Liście
- Liście odziomkowe, wynurzone, ogonkowe. Ogonki liściowe trójkątne. Blaszki liściowe lancetowate do owalnych[7] lub okrągłych[8].
- Kwiaty
- Zebrane w baldach, wyrastający na wzniesionym głąbiku[8]. Podsadki tworzące okrywę. Szypułki grube[8], często oskrzydlone[7]. Okwiat podwójny. Działki kielicha zielone. Płatki korony żółtawe, cienke[8], jajowate do niemal okrągłych, dłuższe od działek[7]. Pręciki liczne, o spłaszczonych nitkach, położone w okółkach. W zewnętrznym okółku często pręciki są jałowe[8]. Słupki od 15 do 20[7], bocznie spłaszczone, wolne, stłoczone w główkę. Znamiona siedzące[8].
- Owoce
- Półkuliste, błoniaste, brzusznie prążkowane mieszki[7]. Nasiona liczne, silnie skrzywione. Zarodki podkowiaste[8].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
- Rozwój
- Jednoroczne lub wieloletnie[9], geofity wodne (hydrogeofity)[5].
- Siedlisko
- Oba gatunki zasiedlają zbiorniki wodne na campos, sawannach i w lasach suchych[10].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG III z 2009) rodzaj zaliczany jest do rodziny żabieńcowatych (Alismataceae), która należy do rzędu żabieńcowców (Alismatales). Jeszcze w systemie APG II z 2003 takson ten umieszczany był w wyodrębnianej wówczas rodzinie limnocharystowatych (Limnocharitaceae)[2].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- Rośliny spożywcze
- Limnocharis żółty introdukowany został w XIX wieku do Azji, jest tam uprawiany jako warzywo. Spożywane są młode liście i kwiatostany tej rośliny[11].
- Rośliny ozdobne
- Limnocharis żółty jest uprawiany jako roślina ozdobna w płytkich zbiornikach wodnych, a także jako roślina doniczkowa w błotnistym podłożu[12].
- Inne zastosowania
- Limnocharis żółty jest uprawiany w Azji na nawóz zielony, a także jako karma dla trzody chlewnej i ryb hodowlanych[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-02-04] (ang.).
- ↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2011-02-04]. (ang.).
- ↑ IPA Limnocharis Pest Alert. Department of Employment, Economic Development and Innovation. Biosecurity Queensland. [dostęp 2011-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-14)].
- ↑ a b Rafael Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-02-04]. (ang.).
- ↑ D. Gledhill: The names of plants. Cambridge ; New York: Cambridge University Press, 2008, s. 238. ISBN 978-0-521-86645-3.
- ↑ a b c d e f g Klaus Kubitzki, Herbert Huber: Flowering plants, Monocotyledons : Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae). New York: Springer-Verlag, 1998, s. 274. ISBN 978-3-540-64061-5.
- ↑ a b c d e f g Flora of China. Vol. 23: Alismataceae. [dostęp 2011-02-04].
- ↑ Stuart Max Walters, James Cullen: The European garden flora: a manual for the identification of plants cultivated in Europe, both out-of-doors and under glass. Cambridge ; New York: Cambridge University Press, 1984, s. 114. ISBN 978-0-521-24859-4.
- ↑ Bolivia Checklist: Butomaceae. [dostęp 2011-02-04].
- ↑ a b Peter Hanelt, R. Büttner, Rudolf Mansfeld: Vorläufiges Verzeichnis landwirtschaftlich oder gärtnerisch kultivierter Pflanzenarten (mit Ausschluss von Zierpflanzen). Berlin; New York: Springer, 2001, s. 2345. ISBN 978-3-540-41017-1.
- ↑ C. Greg Speichert, Sue Speichert: Encyclopedia of water garden plant. Portland: Timber Press, 2004, s. 211. ISBN 978-0-88192-625-5.