Linia Moskiewsko-Piotrogrodzka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia metra 2
Moskiewsko-Piotrogrodzka
Mapa linii
Dane podstawowe
Zarządca

Petersburskie Metro

Oznaczenie linii

2

Czas przejazdu

47 min

Liczba stacji

18

Długość

30,118 km

ilustracja
Historia
Rok otwarcia

29 kwietnia 1961

Linia Moskiewsko-Piotrogrodzka (ros. Московско-Петроградская линия) – druga linia metra w Petersburgu, otwarta 29 kwietnia 1961 roku. Jej długość wynosi 30,1 kilometrów i dysponuje ona 18 stacjami. Na mapie jest oznaczana literą 2 i niebieskim kolorem.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Poszczególne stacje były otwierane w następującej kolejności:

  • 29 kwietnia 1961 - Tiechnołogiczeskij institut - Park Pobiedy (6,5 km, 5 stacji)
  • 1 lipca 1963 - Tiechnołogiczeskij institut - Pietrogradskaja (5,9 km, 4 stacje)
  • 25 grudnia 1969 - Park Pobiedy - Moskowskaja (1,8 km, 1 stacja)
  • 25 grudnia 1972 - Moskowskaja - Kupczino (? km, 2 stacje)
  • 5 listopada 1982 - Pietrogradskaja - Udielnaja (7,2 km, 3 stacje)
  • 19 sierpnia 1988 - Udielnaja - Prospiekt Proswieszczenija (3,7 km, 2 stacje)
  • 26 grudnia 2006 - Prospiekt Proswieszczenija - Parnas (1,3 km, 1 stacja)

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Dekoracja na stacji Siennaja Płoszczad´, ukazująca zmiany nazwy miasta.

Linia Moskiewsko-Piotrogrodzka charakteryzuje się najwyższym natężeniu ruchu w petersburskim systemie metra[1]. Pod względem taboru kolejowego i sprzętu technicznego jest ona także najlepiej wyposażona[1]. Znajdujący się na jej trasie Park Pobiedy jest pierwszą stacją na świecie w której zastosowano system automatycznie rozsuwanych drzwi peronowych[1]. Stacje w południowej części linii nie są położone tak głęboko jak w jej północnej części, znajdując się przeważnie na głębokości około 35 metrów[1]. Linia łączy południowe osiedla metropolii nad Newą (tzw. sypialnie) z zakładami przemysłowymi położonymi na północnych rubieżach miasta[2]. Czas przejazdu całej linii trwa około 47 minut[2].

Duża część stacji wykonana jest w stylu funkcjonalizmu charakterystycznego dla epoki Nikity Chruszczowa, co oznacza że nie są one tak bogato dekorowane jak stacje z czasów stalinowskich[3]. Obecny kształt linii uznawany jest przez władze metra za finalny i do 2020 roku nie jest planowana praca nad jej rozbudową[2]. Istnieją jednak pomysły przedłużenia linii tak by uzyskać bezpośrednie połączenie portem lotniczym Pułkowo[2]. Linia jest obsługiwana przez jedną zajezdnię, TCz-3 Moskowskoje.

Lista stacji i zajezdni[edytuj | edytuj kod]

Stacje[edytuj | edytuj kod]

Zajezdnie[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]