Lipa w Czarnym Potoku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lipa w Czarnym Potoku
Ilustracja
Kapliczka na lipie
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Czarny Potok

Nazwa systematyczna

Tilia platyphyllos

Obwód

881 cm

Położenie na mapie gminy Łącko
Mapa konturowa gminy Łącko, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Lipa w Czarnym Potoku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Lipa w Czarnym Potoku”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Lipa w Czarnym Potoku”
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego
Mapa konturowa powiatu nowosądeckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Lipa w Czarnym Potoku”
Ziemia49°34′36″N 20°28′25″E/49,576667 20,473611

Lipa w Czarnym Potoku – najstarsza i najgrubsza lipa szerokolistna w Polsce[1]. Rośnie w Czarnym Potoku gminie Łącko w województwie małopolskim. Jest ustanowiona pomnikiem przyrody.

Zlokalizowana obok drewnianego kościoła z XVIII w. na skraju wsi. Drzewo ma obwód 881 cm, wysokość 21 m (pomiary z 2011 roku) i wiek około 510 lat[1]. Wewnątrz pnia znajduje się dziupla o wymiarach 120 cm wysokości i 50 szerokości. Niezbyt rozłożysta korona składa się z kilku niegrubych, w większości zdrowych konarów, wyrastających bocznie z głównego pnia. Część głównego pnia wypróchniała i została przykryta drewnianym dwupoziomowym daszkiem pokrytym gontem. Dawniej w pniu wypalano drewno i stosowano jako specyfik w leczeniu paradontozy. W podłużnym otworze zewnętrznym umiejscowiono podświetlaną, kapliczkę szafkową z figurką Matki Boskiej z Dzieciątkiem.

W połowie lat 90., dzięki staraniom ks. proboszcza Józefa Słowika, lipę poddano zabiegom konserwatorskim. W pobliżu przebiega zielony szlak turystyczny, którym można dojść od strony Łącka lub Podegrodzia.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński. Drzewa Polski. 2016. s.370-371

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]