Londyn (powieść)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Londyn (ang. London End) — powieść obyczajowa autorstwa J. B. Priestleya z 1968 roku.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Powieść stanowi kontynuację Poza miastem. Dwaj dawni wykładowcy uniwersyteccy, Cosmo Saltana i Owen Tuby, zakładają Instytut Imagistyki Społecznej, organizację mającą na celu tworzenie i modyfikowanie obrazów, zarówno organizacji czy produktów (przydatnych przy reklamach), jak i obrazów czyjeś osobowości. W poszukiwaniu większych zarobków przenoszą się do Londynu. Po początkowym okresie nudy zaczynają napływać klienci i w pół roku po przeprowadzce Instytut zaczyna zarabiać. Wtedy pojawia się propozycja sprzedania firmy agencji reklamowej, a między założycielami instytutu dochodzi do sprzeczki, co prowadzi do rozłamu w firmie. Tuby zakłada Towarzystwo Imagistyki Społecznej i dostaje poważne zlecenie — przygotowanie wizerunku lidera partii opozycyjnej do wyborów parlamentarnych. Saltana dostaje z kolei takie samo zlecenie od przywódcy partii rządzącej…

Równolegle z wątkiem Instytutu i ich klientów rozwijają się wątki miłosne z udziałem dyrektora instytutu, profesora Saltany i wicedyrektorki Elfredy Drake oraz drugiego wicedyrektora Tuby'ego i wykładającej na Uniwersytecie w Brockshire doktor Lois Terry.

Czas i miejsce akcji[edytuj | edytuj kod]

Akcja utworu dzieje się w okresie od zimy do jesieni w bliżej nieokreślonym roku lat 60., głównie w Londynie. Przeważnie bohaterowie przebywają albo w samym Instytucie, zlokalizowanym na Half Moon Street nr 4, albo w różnego rodzaju pubach i lokalach, albo w posiadłościach swoich klientów, okazjonalnie także poza miastem.

Bohaterowie[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie osoby występujące w powieści wymienione są na wstępie książki w rozdziale „Dramatis personae”. Ważniejsze z nich to:

Pracownicy Instytutu[edytuj | edytuj kod]

  • Cosmo Saltana — profesor filozofii i dyrektor IIS, posiadający rozległą wiedzę i życiową mądrość.
  • Owen Tuby — wicedyrektor IIS, wykładowca literatury angielskiej, spędził też wiele lat na Bliskim Wschodzie. Posiada rozległą wiedzę z zakresu imagistyki, uchodzi za osobę sympatyczną, która łatwo zyskuje sobie zaufanie innych.
  • Elfreda Drake — wicedyrektor IIS, Angielka po dwudziestoletnim pobycie w USA, wdowa po milionerze, zakochana w dyrektorze Saltanie.
  • Eden Mere — żona wydawcy i dziennikarza, pracownica Instytutu.
  • Primerose East — była słynna modelka, pracownica Instytutu.
  • Beryl Edgar – sekretarka Instytutu.

Niektórzy klienci Instytutu[edytuj | edytuj kod]

  • Lon Bracton – sławny i nieco zwariowany aktor.
  • Meldy Glebe – aktorka wykreowana na seksbombę, nie lubiąca swojej osobowości.
  • sir Herbert Ossett — dyrektor firmy tekstylnej.
  • Generał Rampside — szef służby propagandowej armii.
  • Dan Luckett — właściciel sieci restauracji w Ameryce, chcący rozpocząć działalność w Wielkiej Brytanii.
  • Burnikin — sekretarz generalny stowarzyszenia religijnego „Towarzystwo Piątej Pieczęci”, niedoszły klient Instytutu.
  • sir James Tenks — minister handlu.
  • Alan Axwick — sekretarz ministra Gabinetu Cieni.
  • sir Henry Flinch-Epworth — przywódca partii opozycjnej.

Inne ważniejsze postacie[edytuj | edytuj kod]

  • O.V. Mere — mąż Eden, dziennikarz i wydawca gazety.
  • Jimmy Kilburn — milioner, udziałowiec w IMS.
  • Dodo Butteries — milionerka i wdowa, interesująca się Tubym.
  • Wilf Orange — menedżer Lona Bractona.
  • Tasco — neurotyczny reżyser filmowy.
  • Frank Maclaskie — amerykański przedsiębiorca, znajomy Elfredy.
  • Jayjay Lapford — wykładowca uniwersytetu w Brockshire, z którym mieli współpracować Saltana, Tuby i Elfreda.
  • Lois Terry — wykładowca uniwersytetu w Brockshire, zakochana w Tubym.
  • Harriet Sturtleton — żona polityka opozycji, chcąca uwieść Tuby'ego.
  • Rupert Nugent-Fortescue — lider partii rządzącej, klient Towarzystwa Imagistyki Społecznej.