Longin (Żar)
| Mychajło Żar | |
| Metropolita banczeński | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 sierpnia 1965 |
| Metropolita banczeński | |
| Okres sprawowania |
od 2020 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
30 kwietnia 1996 |
| Diakonat |
18 stycznia 1990 |
| Prezbiterat |
19 stycznia 1990 |
| Nominacja biskupia |
8 maja 2012 |
| Chirotonia biskupia |
23 maja 2012 |
| Odznaczenia | |
| |
| Data konsekracji |
23 maja 2012 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Włodzimierz (Kantarian), Onufry (Berezowski), Paweł (Łebid), Sergiusz (Hensycki), Wissarion (Stretowycz), Włodzimierz (Moroz), Marek (Petrowcy), Mitrofan (Jurczuk), Antoni (Pakanycz), Teodor (Hajun), Augustyn (Markiewicz), Onufry (Łehki), Serafin (Demianiw), Aleksander (Nesterczuk), Agapit (Bewcyk) Melecjusz (Jehorenko), Ireneusz (Semko), Hilary (Szyszkowski), Pantelejmon (Łuhowy), Teodozjusz (Snihiriow), Jonasz (Czerepanow) | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Longin, imię świeckie Mychajło Wasylowycz Żar[1] (ur. 19 sierpnia 1965 w Petraszowce) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
18 stycznia 1990 przyjął święcenia diakońskie z rąk biskupa czerniowieckiego i bukowińskiego Antoniego. Dzień później ten sam hierarcha wyświęcił go na kapłana i mianował proboszczem parafii św. Paraskiewy w Podwalnym, Narodzenia Matki Bożej w Bojanach i św. Paraskiewy w Banczenach. W 1995 zaocznie ukończył seminarium duchowne przy monasterze Nowy Neamț. W 2007 ukończył wyższe studia teologiczne w prawosławnym instytucie teologicznym w Czerniowcach.
30 kwietnia 1996 złożył wieczyste śluby mnisze przed archimandrytą Melecjuszem (Jehorenką). Od 1996 do 1998 kierował budową monasteru Wniebowstąpienia Pańskiego w Banczenach, zaś w 1999 nadzorował wznoszenie żeńskiego monasteru Bojańskiej Ikony Matki Bożej w Bojanach. Przy monasterze w Banczenach założył sierociniec, przeniesiony następnie do wsi Molnica (w placówce w 2012 przebywało 400 dzieci). Od 2008 jest przełożonym monasteru w Banczenach. W tym samym roku otrzymał tytuł Bohatera Ukrainy za szczególne zasługi w realizacji polityki państwowej w zakresie opieki społecznej nad sierotami i dziećmi pozbawionymi opieki rodzicielskiej oraz za wieloletnią działalność dobroczynną[1].
8 maja 2012 otrzymał nominację na biskupa banczeńskiego, wikariusza eparchii czerniowieckiej. Jego chirotonia odbyła się 23 maja 2012 w soborze monasteru św. Pantelejmona w Kijowie z udziałem metropolitów kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza, kiszyniowskiego i całej Mołdawii Włodzimierza, czerniowieckiego i bukowińskiego Onufrego, wyszhorodzkiego i czarnobylskiego Pawła, tarnopolskiego i krzemienieckiego Sergiusza, owruckiego Wissariona, poczajewskiego Włodzimierza, arcybiskupów chustskiego i wynohradowskiego Marka, białocerkiewskiego i bogusławskiego Mitrofana, boryspolskiego Antoniego, kamieniecko-podolskiego i gródeckiego Teodora, lwowskiego i halickiego Augustyna, charkowskiego i bogoduchowskiego Onufrego, jahodyńskiego Serafina, horodnickiego Aleksandra, biskupów sewerodonieckiego i starobielskiego Agapita, chocimskiego Melecjusza, nieżyńskiego i pryłuckiego Ireneusza, makarowskiego Hilarego, iwanofrankowskiego i kołomyjskiego Pantelejmona, wasylkowskiego Pantelejmona, browarskiego Teodozjusza i obuchowskiego Jonasza[2].
We wrześniu 2014 potępiał działania armii ukraińskiej w czie wojny w Donbasie i określał władze Ukrainy jako sługi szatana, atakował Europę i Stany Zjednoczone[3]. W marcu 2016 biskup Longin ogłosił, iż wypowiada posłuszeństwo patriarsze moskiewskiemu i całej Rusi Cyrylowi i nazwał go heretykiem, a jego działalność – spotkanie z papieżem Franciszkiem i udział w przygotowaniach do panprawosławnego soboru – zdradziecką[4]. Jego wystąpienia nie spotkały się z żadną reakcją wyższych władz cerkiewnych, biskup Longin nadal uczestniczył w pracach Kościoła i wielokrotnie służył razem z innymi biskupami[5].
W 2017 r. został podniesiony do godności arcybiskupiej[6]. 17 sierpnia 2020 r. otrzymał godność metropolity[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 1071/2008
- ↑ Блаженнейший митрополит Киевский Владимир возглавил хиротонию наместника Свято-Вознесенского Банченского монастыря архимандрита Лонгина (Жара) во епископа Банченского, викария Черновицкой епархии
- ↑ Епископ УПЦ из окружения митрополита Онуфрия проклинает власть Украины, Запад и Америку [online], www.religion.in.ua [dostęp 2016-03-29].
- ↑ Епископ УПЦ обвинил Патриарха Кирилла в ереси, перестал его поминать и призвал извиниться перед Церковью [online], www.religion.in.ua [dostęp 2016-03-29].
- ↑ МОНИТОРИНГ СМИ: Казус Лонгина [online], www.portal-credo.ru [dostęp 2017-08-17].
- ↑ В Украинской Православной Церкви молитвенно отметили третью годовщину интронизации Блаженнейшего митрополита Киевского и всея Украины Онуфрия [online], Патриархия.ru [dostęp 2017-08-17] (ros.).
- ↑ В УПЦ МП чотири нових митрополити і два архиєпископи. risu.ua, 17 sierpnia 2020. [dostęp 2020-08-18]. (ukr.).