Lorenzo Baldisseri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lorenzo Baldisseri
Kardynał diakon
Ilustracja
Lorenzo Baldisseri (2017)
Herb duchownego Itinere laete servire Domino
W drodze radośnie służyć Panu
Kraj działania

Włochy
Watykan

Data i miejsce urodzenia

29 września 1940
Barga

Sekretarz generalny Synodu Biskupów
Okres sprawowania

2013–2020

Sekretarz Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania

2012–2014

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 czerwca 1963

Nominacja biskupia

15 stycznia 1992

Sakra biskupia

7 marca 1992

Kreacja kardynalska

22 lutego 2014
Franciszek

Kościół tytularny

św. Anzelma na Awentynie

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 marca 1992

Miejscowość

Watykan

Miejsce

bazylika św. Piotra

Konsekrator

Angelo Sodano

Współkonsekratorzy

Justin Francis Rigali
Alessandro Plotti

Lorenzo Baldisseri (ur. 29 września 1940 w Barga) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski na Haiti w latach 1992–1995, nuncjusz apostolski w Paragwaju w latach 1995–1999, nuncjusz apostolski w Indiach, akredytowany również w Nepalu w latach 1999–2002, nuncjusz apostolski w Brazylii w latach 2002–2012, sekretarz generalny Kongregacji ds. Biskupów w latach 2012–2013, sekretarz Kolegium Kardynalskiego w latach 2012–2014, sekretarz generalny Synodu Biskupów w latach 2013–2020, kardynał diakon od 2014.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

29 czerwca 1963 otrzymał święcenia prezbiteratu i został inkardynowany do archidiecezji Lukki. W 1971 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej w Rzymie.

15 stycznia 1992 papież Jan Paweł II prekonizował go arcybiskupem tytularnym Diocletiana i mianował nuncjuszem apostolskim na Haiti. Święcenia biskupie otrzymał 7 marca 1992 w bazylice św. Piotra na Watykanie. Udzielił mu ich kardynał Angelo Sodano, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, któremu asystowali arcybiskup Justin Francis Rigali, sekretarz Kolegium Kardynalskiego, i Alessandro Plotti, arcybiskup metropolita Pizy. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Itinere laete servire Domino” (W drodze radośnie służyć Panu).

6 kwietnia 1995 papież mianował go nuncjuszem apostolskim w Paragwaju.

19 czerwca 1999 został przeniesiony do nuncjatury w Indiach, będąc jednocześnie akredytowanym w Nepalu.

12 listopada 2002 papież Jan Paweł II mianował go nuncjuszem apostolskim w Brazylii[1].

11 stycznia 2012 papież Benedykt XVI przenosi go na urząd sekretarza Kongregacji ds. Biskupów[2], a 7 marca 2012 zostaje równocześnie mianowany sekretarzem Kolegium Kardynalskiego[3].

21 września 2013 papież Franciszek mianował go sekretarzem generalnym Synodu Biskupów[4]. 15 września 2020 papież przyjął jego rezygnację z obowiązków sekretarza generalnego Synodu Biskupów[5].

12 stycznia 2014 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem[6]. 22 lutego 2014 na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem diakonem, a jako kościół tytularny nadał mu św. Anzelma na Awentynie[7], a 11 maja 2014 uroczyście objął swój kościół tytularny w Rzymie. 29 września 2020 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo do udziału w konklawe.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]