Lotnictwo transportowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lotnictwo transportowe – rodzaj lotnictwa pomocniczego (wsparcia[1]) przeznaczony do przewożenia drogą powietrzną wojsk, sprzętu i zaopatrzenia oraz ewakuacji rannych i chorych, przewozu i wysadzania desantów powietrznych i grup specjalnych[2].

Lotnictwo transportowe wyposażone jest w samoloty transportowe i śmigłowce, a wcześniej także w szybowce. Jednostki lotnictwa transportowego mogą wchodzić w skład związków wszystkich rodzajów sił zbrojnych → Rodzaje sił zbrojnych w Wojsku Polskim. Rozwój lotnictwa transportowego przyczynił się do rozwoju wojsk powietrznodesantowych i zwiększył możliwości manewrowe wojsk w ogóle[3].

Środki lotnictwa transportowego

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michał Huzarski (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Leksykon obronności. Polska i Europa. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2014, s. 118. ISBN 978-83-11-13382-2.
  2. Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego. Akademia Obrony Narodowej, Warszawa 2008. s. 68. [dostęp 2015-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-11)].
  3. Mała Encyklopedia Wojskowa, s. 203.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mała Encyklopedia Wojskowa, tom II (K – P), Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1970.