Lotyń (województwo wielkopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lotyń
wieś
Ilustracja
Szachulcowy kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

złotowski

Gmina

Okonek

Liczba ludności 

1100

Strefa numeracyjna

67

Kod pocztowy

64-918[2]

Tablice rejestracyjne

PZL

SIMC

0528505

Położenie na mapie gminy Okonek
Mapa konturowa gminy Okonek, u góry znajduje się punkt z opisem „Lotyń”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Lotyń”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Lotyń”
Położenie na mapie powiatu złotowskiego
Mapa konturowa powiatu złotowskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Lotyń”
Ziemia53°36′19″N 16°48′05″E/53,605278 16,801389[1]
Strona internetowa

Lotyń (niem. Lottin) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Okonek.

W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lotyń, po jej zniesieniu w gromadzie Okonek. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Lotyń to wieś położona w środkowej części Pomorza Zachodniego. Obecnie należy do gminy Okonek znajdującej się w powiecie złotowskim (województwo wielkopolskie). W Lotyniu zamieszkuje 1 100 osób.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Lotyń, to wieś o układzie widlicowym, która powstała w 1585 r. Została założona przez rodzinę Hertzbergów Arcemskich, wywodzącą się z wolnych chłopów kaszubskich, tzw. panków.

W centrum wsi zachował się szachulcowy kościół zbudowany w 1794 r. (zabytek II klasy) jako zbór ewangelicki, od 1945 roku, katolicki[3]. Posiada wysmukłą wieżę. Dach pokryty jest gontem. Na wieży kościoła znajduje się dzwon z 1617 roku wykonany przez stargardzkiego ludwisarza Joahima Karstede[4]. Wnętrze podzielone dwoma rzędami słupów na trzy nawy, między słupami ustawione są empory. Nawy są pokryte drewnianymi stropami kolebkowymi z polichromią. Na wyposażenie wnętrza składają się: ołtarz ludowej roboty z XVIII w., krucyfiks, kaplica nagrobkowa Bogusława Hertzberga z XIX w. Przy kościele znajdują się liczne nagrobki między innymi z XIX w. dawnych właścicieli Lotynia. W 1993 roku wykonano złocenie ołtarza.

Herb[edytuj | edytuj kod]

W herbie Lotynia znajduje się jeleń na tle szachownicy.

Gospodarka i Kultura[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości Lotyń działa Przedsiębiorstwo Wytwórczo-Handlowo-Usługowe „Plast-Rol”. Zakład ten zajmuje się przetwórstwem tworzyw sztucznych, uprawą ziemi, działalnością usługową w rolnictwie oraz usługami transportowymi. Oprócz tego działa tu Przetwórnia i Wędzarnia Ryb (Kalmar), firma Tomar Sp. z o.o., która zajmuje się zaopatrzeniem okolicznych rolników w środki ochrony roślin a także Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe „Nassan”. W 1997 roku wieś została zgazyfikowana.

W Lotyniu znajduje się: szkoła podstawowa, ośrodek zdrowia, biblioteka publiczna, ochotnicza straż pożarna, parafia rzymskokatolicka i otwarta w roku 2015 kryta hala sportowa. W miejscowości znajduje się przystanek kolejowy Lotyń.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 69964
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 669 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 174, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
  4. M. Majewski Ludwisarstwo stargardzkie XVI-XVII wieku. Przyczynek do "Corpusu Campanorum Pomeranorum" [w:] Mała Ojczyzna - Wczoraj i Dziś. Materiały z sesji, Stargard 1999, s. 78

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]