Louis-Henri Luçon

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	8 lutego 1888
Konsekrator	Charles-Emile Freppel
Współkonsekratorzy	François Grolleau; Jules François Lecoq
Konsekrowani biskupi
Pierre-Louis Péchenard	1907
Hector-Irénée Sévin	1908
Charles Givelet	1913
Ernest Neveux	1915
Maurice Landrieux	1916
Charles-Henri-Joseph Binet	1920
Virgile-Joseph Béguin	1930
Współkonsekrowani biskupi
François-Alexandre Maillet	1898
Charles du Pont de Ligonnès	1906
Pierre Dadolle	1906
Marie-Joseph Ollivier	1906
Adrien-Alexis Fodéré	1906
Eugène-François Touzet	1906
François-Léon Gauthey	1906
Charles-Paul Sagot du Vauroux	1906
Charles-Henri-Célestin Gibier	1906
Jean Victor Émile Chesnelong	1906
François-Xavier-Marie-Jules Gieure	1906
Félix-Adolphe-Camille-Jean-Baptiste Guillibert	1906
Alcime-Armand-Pierre-Marie Gouraud	1906
Eugène-Jacques Grellier	1906
Jacques-Jean Gely	1906

Louis-Henri Luçon
	Kardynał prezbiter
	In fide et lenitate; W wierze i łagodności
Kraj działania	Francja
Data i miejsce urodzenia	28 października 1842 ; Maulévrier
Data i miejsce śmierci	28 maja 1930 ; Reims
	Arcybiskup Reims
Okres sprawowania	1906–1930
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	23 grudnia 1865
Nominacja biskupia	25 listopada 1887; biskup Belley
Sakra biskupia	8 lutego 1888
Kreacja kardynalska	16 grudnia 1907; Pius X
Kościół tytularny	S. Maria Nuova
	Multimedia w Wikimedia Commons

Louis-Henri-Joseph Luçon (ur. 28 października 1842 w Maulévrier - zm. 28 maja 1930 w Reims) – francuski duchowny katolicki, arcybiskup Reims i kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył seminarium w rodzinnej diecezji Angers, gdzie uzyskał doktorat z teologii i prawa kanonicznego. Na kapłana wyświęcony 23 grudnia 1865 w Angers. Pracował duszpastersko do 25 listopada 1887, kiedy to został mianowany biskupem Belley. Sakry udzielił ordynariusz Angers Charles-Émile Freppel.

21 lutego 1906 przeniesiony na metropolię Reims. Rok później otrzymał kapelusz kardynalski z tytułem prezbitera Santa Maria Nuova. Brał udział w konklawe 1914 i 1922. W czasie I wojny światowej katedra w Reims została zniszczona, a kardynał opuścił miasto. Powrócił w 1918, po zakończeniu wojny. Zmarł w 1930. Pochowany w katedrze w Reims.