Louis Bréhier

Louis Bréhier (ur. 5 sierpnia 1868 w Breście, zm. 13 października 1951 w Reims) – francuski historyk, bizantynolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był uczniem Charlesa Diehla. Uczył się i mieszkał w Reims. Profesor honorowy Uniwersytetu w Clermont. Na szczególną uwagę zasługuje obszerne dzieło L. Brehiera, Le monde Byzantin (L’évolution de l’humanité, (Paris 1947, 1949, 1950)). Bizantynista francuski szczegółowo przedstawił w trzech tomach polityczne dzieje Cesarstwa (Vie et mort de Byzance), jego ustrój (Les Institutions de l’Empire byzantin) i jego kulturę (La Civilisation byzantine).

Doktor honoris causa Uniwersytetu w Atenach (1937). Jego bratem był filozof Émile Bréhier (1876-1952).

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

Le monde byzantin: Vie et mort de Byzance, (1946).
Le Schisme oriental du 11^ème siècle, (1899).
La Querelle des images, (1904).
L'Église et l'Orient au Moyen Âge: les croisades.
L'Art byzantin, (1924).
L'Art en France, (1930).
Le monde Byzantin, (1947-1950, wydanie w trzech tomach).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Lech Kalinowski, Bréhier Louis [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. Oktawiusz Jurewicz, Warszawa 2002, s. 106.