Lubinka (masyw)
49°54′33″N 20°53′52″E/49,909167 20,897778.jpg) Odtworzony fragment okopów z I wojny światowej na grzbiecie Lubinki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
412 m n.p.m. |
Położenie na mapie Polski  | |
| 49°54′33″N 20°53′52″E/49,909167 20,897778
| |
Lubinka (412 m) – w większości zalesiony masyw na Pogórzu Rożnowskim sąsiadujący z Wałem (523 m). Wznosi się nad miejscowościami: Lubinka, Janowice, Dąbrówka Szczepanowska, Szczepanowice i Pleśna[1].
Nazwa wsi Lubinka i góry bywa odnoszona do miejsca, na którym szczególnie lubiano polować. Po stokach Lubinki prowadzi droga lokalna z Zakliczyna przez Janowice do Tarnowa.
W czasie I wojny światowej na grzbiecie Lubinki okopali się żołnierze armii rosyjskiej. Na początku maja 1915 r. podczas bitwy pod Gorlicami sprzymierzone wojska austro-węgierskie i niemieckie w niezwykle zażartych kilkudniowych walkach zdobyły wzgórze. Pozostałością po tych walkach w masywie Lubinki są 4 cmentarze wojenne: nr 191, 192, 193, 194. W lesie w wielu miejscach do dzisiaj widoczne są resztki okopów. Przy cmentarzu nr 193 odtworzono fragment takich okopów[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pogórze Rożnowskie 1:50 000. Mapa turystyczna. Kraków: Wyd. Compass, 2004. ISBN 83-89165-72-4.
- ↑ Na podstawie tablic zamontowanych przy cmentarzu nr 193