Luciano Figueroa
| Pełne imię i nazwisko |
Luciano Gabriel Figueroa Herrera | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 maja 1981 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Luciano Gabriel Figueroa Herrera (ur. 19 maja 1981 w Santa Fe), piłkarz argentyński grający na pozycji napastnika. Nosi przydomek "Lucho".
Ze względu na pochodzenie przodków posiada również obywatelstwo włoskie.
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Figueroa jest wychowankiem zespołu Rosario Central. W jego barwach zadebiutował w 2001 roku w lidze argentyńskiej. W Rosario stworzył bramkostrzelny atak wraz z Césarem Delgado. W pierwszym sezonie zdobył 8 bramek, ale w kolejnym – 2002/2003 był jeszcze bardziej skuteczny. W fazie Apertura zdobył 10 goli, a w Clausura - 17, dzięki czemu został królem strzelców. Był to także ostatni sezon Figueroi w Rosario, gdyż za 2,5 miliona funtów odszedł do Birmingham City (Delgado natomiast wyjechał do Meksyku). Jednak przez pół roku Figueroa w ogóle nie grał, gdyż FIFA badała sprawę podpisania kontraktu z CA Osasuna. Figueroa występował tylko w rezerwach, a po jednym ligowym meczu w drużynie Steve'a Bruce'a jego kontrakt z Bimrmingham został anulowany.
Zimą 2004 Figueroa trafił do meksykańskiego Cruz Azul, w którym spotkał niedawnego kolegę z Rosario, Delgado. W Cruz Azul odzyskał dawną formę zdobywając 9 goli w ostatnich 7 meczach fazy Clausura. Formę utrzymał także w drugiej części 2004 roku w fazie Apertura zdobywając 10 goli w 14 ligowych spotkaniach.
Latem 2004 Figueroa przeszedł do hiszpańskiego Villarreal CF, który zapłacił za niego 6,2 miliona euro. W Villarrealu zadebiutował dopiero 5 grudnia w zremisowanym 0:0 meczu z Realem Madryt. Grał jednak dużo słabiej jak w Meksyku. W 2005 roku zajął co prawda 3. miejsce w lidze, ale jako rezerwowy zdobył tylko 4 gole w lidze. W sezonie 2005/2006 wystąpił z Villarrealem w Lidze Mistrzów i w meczu kwalifikacyjnym z Evertonem zdobył pierwszego w historii gola dla tej drużyny w rozgrywkach na tym szczeblu. W styczniu 2006 Figueroa wrócił do Argentyny i został wypożyczony do River Plate. Początek miał całkiem udany, gdyż w fazie Clausura w pierwszych 7 meczach zdobył 3 gole, ale 5 marca doznał kontuzji więzadeł krzyżowych i do końca sezonu nie pojawił się na boisku.
1 sierpnia 2006 za 3 miliony euro Figueroa został sprzedany do Genoi, grającej w Serie B. Od początku sezonu leczył jednak nadal kontuzję i z powodu niezaleczenia jej przeszedł kolejne operacje i w całym sezonie 2006/2007 ani razu nie pojawił się na boisku. W kolejnych ligowych rozgrywkach wystąpił w 21 spotkaniach, natomiast 9 października 2008 został wypożyczony do Club Atlético Boca Juniors. W 2009 Figueroa powrócił do Genoi, a od początku 2010 do 2011 roku był graczem Rosario Central. W 2012 roku występował w Ekwadorze, w Emelec Guayaquil. Na początku 2013 przeszedł do Panathinaikosu. W latach 2014-2015 grał w Johor Darul Takzim, w którym zakończył karierę.
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
W reprezentacji Argentyny Figueroa zadebiutował 27 czerwca 2004 w przegranym 0:2 meczu z Kolumbią. W tym samym roku wystąpił z kadrą olimpijską na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach, skąd przywiózł złoty medal. Wystąpił też w turnieju Copa América 2004, na którym zdobył 2 gole z Urugwajem (4:2) oraz wywalczył wicemistrzostwo kontynentu. Natomiast w 2005 roku wystąpił w Pucharze Konfederacji, zdobył w nim między innymi hat-tricka z Australią (4:2) oraz gola w półfinale z Meksykiem (1:1). Wystąpił też w przegranym 1:4 finale z Brazylią.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Luciano Figueroa w bazie National Football Teams (ang.)
|
|
- Reprezentanci Argentyny w piłce nożnej
- Argentyńscy medaliści olimpijscy
- Argentyńczycy pochodzenia włoskiego
- Piłkarze CA Rosario Central
- Piłkarze Birmingham City F.C.
- Piłkarze Cruz Azul
- Piłkarze Villarrealu CF
- Piłkarze CA River Plate
- Piłkarze Genoi CFC
- Piłkarze CA Boca Juniors
- Piłkarze CS Emelec
- Piłkarze Panathinaikosu AO
- Piłkarze Johor Darul Takzim FC
- Uczestnicy Pucharu Konfederacji w piłce nożnej 2005
- Uczestnicy Copa América 2004
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 2004
- Ludzie urodzeni w Rosario
- Urodzeni w 1981
- Królowie strzelców Primera División (Argentyna)