Lucjan Korngold

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lucjan Korngold
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1897
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1963
São Paulo

Narodowość

polska, żydowska

Dom przy ul. Francuskiej 2 w Warszawie
Al. Niepodległości 130 (1937-1938)
Ul. Marszałkowska 18
Ul. Koszykowa 10
Ul. Chocimska 8/10
Dom Rabinskiego, Tel Awiw

Lucjan Korngold (ur. 1 lipca 1897 w Warszawie, zm. 1963 w São Paulo) – polski architekt pochodzenia żydowskiego, czynny w Polsce i Brazylii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Jakuba i Felicji z domu Lubelskiej. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej na początku lat dwudziestych XX wieku. Jako ochotnik walczył w I wojnie światowej.

Jego projekt budownictwa mieszkaniowego wykonany wspólnie z architektem Henrykiem Blumem został wyróżniony na V Triennale w Mediolanie 1933. Uczestniczył w Wystawie Światowej w Paryżu 1937.

Lucjan Korngold wyspecjalizował się w projektowaniu wielorodzinnych budynków mieszkalnych. Wiele spośród tych, które wzniesiono w Warszawie przetrwało II wojnę światową. Zaprojektował i zrealizował także budynek mieszkalny Rabińskiego w Tel Awiwie.

Po wybuchu II wojny światowej został powołany do wojska. Uniknął dostania się do niewoli i przez Bukareszt przedostał się do Brazylii. Zamieszkał w São Paulo. w latach 1940–1943 Pracował w pracowni Francisco Matarazzo Neto. W roku 1944 nawiązał współpracę z węgierskim architektem Francisco Beckiem, w roku 1946 założył „Lucjan Korngold Engineering and Construction Technical Office”. W roku 1949 otrzymał obywatelstwo brazylijskie.

W roku 1960 wszedł z architektem brazylijskim Abelardo Gomesem de Abreu w spółkę zajmującą się realizacją projektów Korngolda.

W roku 1945 dzieła Korngolda były eksponowane na wystawie w nowojorskim Museum of Modern Art (MoMA).

Realizacje[edytuj | edytuj kod]

Warszawa[edytuj | edytuj kod]

  • Willa własna ul. Królowej Aldony 3
  • Willa inż. Margulesa (z Henrykiem Blumem) ul. Chocimska 8/10
  • Biała willa Łepkowskich (z Piotrem Lubińskim) ul. Zwycięzców róg Francuskiej
  • Kamienica Granzowa, Tow. Ubezpieczeń „Polonia”, plac Dąbrowskiego 1 róg Jasna 19
  • Kamienica Oskara Robinsona ul. Koszykowa 10 róg al. Przyjaciół 2
  • Willa Zofii Żochowskiej, ul. Słoneczna 15
  • Kamienica Związku Emerytów Banku Polskiego, ul. Marszałkowska 18[1]
  • Kamienica Rozenata ul. Mazowiecka 12 (nadbudowa – obecnie nie istnieje)
  • Kamienica Sp. Akc. „Drago” al. Niepodległości 130 róg Ligockiej
  • Kamienica Karola Sachsa ul. Narbutta 26
  • Kamienica Rene Kuhna-Bubno ul. Nabielaka 11
  • Willa ul. Wąchocka 6
  • Willa ul. Wąchocka 9
  • Kamienica Władysława Szatensztajna, ul. Filtrowa 64
  • Kamienica J. Czyża, ul. Williama Lindleya 14A

Tel Awiw[edytuj | edytuj kod]

Brazylia[edytuj | edytuj kod]

  • Centro Comercial Bom Retiro (1957)
  • Edificio CBI – Esplanada São Paulo – budynek wielofunkcyjny przy Anhangabaú park (1948)
  • Budynek Rady Miejskiej w São Carlos, pierwotnie przeznaczony na hotel (1954–1962)
  • Wieżowiec Edificio Thomaz Edison, São Paulo (1944)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Urzykowski: Przedwojenny luksus w pełnej krasie. Zobacz odnowioną kamienicę przy Marszałkowskiej. warszawa.wyborcza.pl, 2020-01-05. [dostęp 2020-01-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dzieła Lucjana Korngolda w Warszawie. warszawa1939.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  • Jerzy S. Majewski: Wzorem Le Corbusiera, Gazeta Wyborcza Stołeczna, 27 kwietnia 2012
  • Czy wiesz kto to jest?, praca zbiorowa pod red. Stanisława Łozy, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej Warszawa 1938, s. 362
  • Ulica Nabielaka

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]