Lucjusz Arruntiusz Kamillus Skrybonianus
Lucius Arruntius Camillus Scribonianus (zm. 41 n.e.) – uzurpator, który próbował obalić cesarza Klaudiusza w 41 n.e.
Skrybonianus był prawdopodobnie synem (lub wnukiem) Marka Furiusza Kamillusa, bratem Liwii Medulliny, drugiej narzeczonej Klaudiusza i potomkiem zdobywcy Wejów[1]. Został adoptowany przez Lucjusza Arruntiusza Młodszego, który był konsulem w 6 n.e. Skrybonianus został konsulem w 32 n.e. razem z Gnejuszem Domicjuszem Ahenobarbusem, ojcem Nerona.
W 41 n.e. po śmierci Kaliguli był brany pod uwagę jako jego następca[2]. Mimo bliskich związków z Klaudiuszem wzniecił przeciwko niemu rebelię. Pełnił wtedy rolę cesarskiego legata w Dalmacji. Gdy wojska Legio VII Macedonica i Legio XI[3] ogłosiły go imperatorem, w Rzymie oczekiwał jego przybycia wpływowy senator Anniusz Winicjanus[2] wtajemniczony w spisek mający na celu obalenie Klaudiusza. Przewrót nie powiódł się, gdyż Skrybonianus ogłosił zamiar przywrócenia republiki[2], co spowodowało odwrócenie się od niego wojska. Uciekł więc na wyspę Issa, gdzie popełnił samobójstwo[2] lub został zamordowany przez żołnierza Wolaginiusza[4]. Według Swetoniusza uzurpacja miała trwać pięć dni[5].
Synowi Skrybonianusa pozwolono pełnić urząd kwestora w 49 n.e.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Swetoniusz, Klaudiusz 26 (Swetoniusz 1987 ↓, s. 223). Liwia Medullina zwana była też Kamillą ze względu na pochodzenie z rodu dyktatora Kamillusa.
- ↑ a b c d Kasjusz Dion, Historia rzymska LX 15.
- ↑ Dando-Collins 2009 ↓, s. 289 Po stłumieniu buntu oba legiony otrzymały w 42 n.e. przydomek Claudia Pia Fidelis.
- ↑ Tacyt, Dzieje II 75.
- ↑ Swetoniusz, Klaudiusz 13 (Swetoniusz 1987 ↓, s. 212).
Źródła[edytuj | edytuj kod]
- Kasjusz Dion: Historia rzymska.
- Swetoniusz: Żywoty Cezarów. Przekład i wstęp Janina Niemirska-Pliszczyńska, przedmowa Józef Wolski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987. ISBN 83-04-01648-6.
- Tacyt: Dzieła. Tłumaczenie Seweryn Hammer. Warszawa: Czytelnik, 2004. ISBN 83-07-02993-7.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stephen Dando-Collins: Legiony Cezara. Przełożyła z angielskiego Saba Zuzanna Litwińska. Warszawa: Bellona, 2009. ISBN 978-83-11-11511-8.
- Max Cary, Howard Hayes Scullard: Dzieje Rzymu: Od najdawniejszych czasów do Konstantyna. Tłumaczenie Jerzy Schwakopf. T. 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992, s. 84. ISBN 83-06-01859-1.