Ludwig Schneider

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwig Schneider
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1855
Namysłów

Data i miejsce śmierci

29 grudnia 1943
Złoty Stok

Narodowość

niemiecka

Praca
Styl

neoromanizm, neogotyk

Budynki

Bazylika św. Antoniego w Rybniku, kościół św. Albana w Odense

Multimedia w Wikimedia Commons

Ludwig Ignatz Anton Schneider (ur. 23 marca 1855 w Namysłowie, zm. 29 grudnia 1943 w Złotym Stoku[1]) – niemiecki architekt, projektant ponad 40 kościołów wyznania katolickiego[2]. Jeden z przedstawicieli historyzmu, projektował budowle przede wszystkim w stylu neogotyckim, jednakże w jego bogatym oeuvre znalazły się również realizacje w stylach neoromańskim oraz neobarokowym.

Życie i twórczość[edytuj | edytuj kod]

Ludwig Schneider był synem adwokata Augusta Schneidera. 5 lutego 1887 w Bytomiu ożenił się z Elisabeth Halamą. W latach 1908–1909 mieszkał we Wrocławiu. W 1910 kupił parcelę w Złotym Stoku. W 1914 przeszedł na emeryturę z powodu choroby oczu i zamieszkał w Złotym Stoku[1]. Na emeryturze kontynuował lokalnie swoją działalność projektową, tworząc dwie wille na Humlu. Ponadto, aktywnie uczestniczył w obchodach 1000-lecia górnictwa, nadzorując prace związane z tym wydarzeniem. Pochowany został w Złotym Stoku[3].

Był bardzo dobrym znawcą Dolnego i Górnego Śląska, zwracał uwagę na układ urbanistyczny i potrzeby miejscowości, w których budowano świątynię, stąd wielkość zaprojektowanych przez niego jego kościołów odpowiadała ówczesnej ilości wiernych. Projekty zawierały także takie uwagi jak proporcje naw, rozmieszczenie ołtarzy, konfesjonałów, a nawet dbał o detale typu szerokość odstępstw między ławami dla wiernych itp. Nie wiemy o jego działalności na rzecz luteran, generalnie wznosił kościoły katolickie, tym bardziej że był osobą bliską dla ówczesnego wrocławskiego biskupa Georga Koppa, który osobiście konsekrował lwią część wybudowanych przez Schneidera świątyń. Architekt zwracał uwagę na materiał budowlany, kościoły były wznoszone zarówno z kamienia, jak i z cegły: powszechnie używanej cegły klinkierowanej i cegły suszonej, także łączył wszystkie rodzaje materiałów. Jako bardzo dobry znawca europejskiej sztuki doby dojrzałego i późnego średniowiecza, a zwłaszcza gotyku na Dolnym i Górnym Śląsku, pomimo dążenia do jednorodnej przestrzeni w poszczególnych inwestycjach poszukiwał odmiennych recepcji, stąd w jego dziełach można znaleźć pluralizm struktur przestrzennych. Mamy więc kościoły w formie halowej, pseudobazylikowej, jak i bazylikowej. Preferował przede wszystkim styl neogotycki, w mniejszym stopniu neoromański. Według jego projektów zostało zrealizowanych ponad 40 kościołów, przede wszystkim na Górnym Śląsku głównie na terenie ówczesnej rejencji opolskiej, ponadto pozostawił dzieła na Morawach, Dolnym Śląsku oraz w Danii[4].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Dzieła Ludwiga Schneidera.
Kamień z inskrypcją wymieniającą Ludwiga Schneidera jako architekta na ścianie kościoła Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach w 2007 roku
Inskrypcja Lud: Schneider / Archit: na ścianie kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Chorzowie w 2016 roku
Kościół pw. Św. Antoniego w Rybniku
Kościół Wniebowzięcia NMP w Wodzisławiu Śląskim

Zrealizowane projekty Ludwiga Schneidera to:

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b M. Dziedzic, Architekt Ludwig Schneider w Złotym Stoku, „Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka”, R. LXIX (2014), s. 139–142.
  2. ↑ a b c Głazek 2003 ↓, s. 63.
  3. ↑ Piotr Romanowski, Złoty Stok. Podróż przez historię pięknego miasta w górach, Złoty Stok: Usługi Turystyczne „Aurum” Elżbieta Szumska, 2014, s. 94-144, ISBN 978-83-940141-1-7, OCLC 894985595 [dostęp 2023-05-05].
  4. ↑ a b Głazek 2003 ↓, s. 62.
  5. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 166.
  6. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 192.
  7. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 152.
  8. ↑ -MP- podle Jana Vidláka: Kostel Nabevzetí Panny Marie. Novogotický kostel. [w:] koberice.cz [on-line]. [dostęp 2018-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-08)]. (cz.).
  9. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 232.
  10. ↑ Kościół pw. Świętej Trójcy w Modzurowie. [w:] Platforma e-Usług Kulturalnych [on-line]. [dostęp 2020-06-07].
  11. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 27 [dostęp 2020-06-05].
  12. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 202.
  13. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 168.
  14. ↑ Architektura i zabytki. Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rogowie. [dostęp 2020-06-07].
  15. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 134.
  16. ↑ Kirche in Kandrzin, Kr. Cosel. [dostęp 2020-06-07].
  17. ↑ Kościół pw. św. Mikołaja. [w:] Polska Niezwykła [on-line]. [dostęp 2018-02-06].
  18. ↑ Pfarrhaus in Ratibor – Altendorf. [dostęp 2020-06-07].
  19. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 144.
  20. ↑ Wolfgang Globisch: Wczoraj i dziś parafii Wierzch. Opole: Wydawnictwo i Drukarnia Świętego Krzyża w Opolu, s. 99. ISBN 978-83-7342-522-4.
  21. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 91 [dostęp 2018-02-06].
  22. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 218.
  23. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 254.
  24. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 234.
  25. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 158.
  26. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 114.
  27. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 174.
  28. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 104.
  29. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 204.
  30. ↑ Kościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela. Jaszkowa Dolna. [w:] zabytek.pl [on-line]. [dostęp 2019-04-13].
  31. ↑ Historia parafii. parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Jaszkowej Dolnej. [dostęp 2018-02-06].
  32. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 230.
  33. ↑ Historia Szpitala św. Kamila w Tarnowskich Górach. Szpital św. Kamila & Krzysztof Gawliczek. [dostęp 2018-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-07)].
  34. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 268.
  35. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 108.
  36. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 207.
  37. ↑ Tworóg, Świętego Antoniego (Dekanat Toszek). Kuria diecezjalna w Gliwicach. [dostęp 2019-04-13].
  38. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 256.
  39. ↑ Droga Różańcowa (Bardo). Rosenkranzweg. Stowarzyszenie Wratislaviae Amici. [dostęp 2018-02-06].
  40. ↑ S. Albani Kirke. W: Danmarks Kirker. T. IX. 3: Nyere kirker i Odense. Nationalmuseet, 1999, s. 1602. ISBN 87-7468-611-9.
  41. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 140.
  42. ↑ Koszęcin, Najświętszego Serca Pana Jezusa (Dekanat Woźniki) – Diecezja Gliwicka. Kuria Diecezjalna w Gliwicach. [dostęp 2019-04-13].
  43. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 228.
  44. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 68.
  45. ↑ Dorota Głazek: Schneider Ludwig. W: Chorzowski słownik biograficzny. Edycja nowa. Olga Nowak (red.). Chorzów: Muzeum w Chorzowie, 2007, s. 359. ISBN 978-83-926587-1-9.
  46. ↑ O Parafii. Z „Katalogu Archidiecezji Katowickiej 2005” wydanego przez Kurię Metropolitalną w Katowicach. Rzymskokatolicka Parafia św. Jadwigi Śląskiej. [dostęp 2020-06-07].
  47. ↑ Jan Kopeć, Kościół parafialny pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Ligocie Bialskiej (diecezja opolska), „Folia Historica Cracoviensia”, 9 (0), 2003, s. 99–103, DOI: 10.15633/fhc.1266, ISSN 2391-6702 [dostęp 2018-08-09] (pol.).
  48. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 194.
  49. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 148.
  50. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 260.
  51. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 83 [dostęp 2018-02-06].
  52. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 210.
  53. ↑ Treść dokumentu złożonego w kamieniu węgielnym kościoła katolickiego w Polanicy, 19 czerwca 1911 r.. W: Henryk Grzybowski, Georg Wenzel: Polanica Zdrój wczoraj i dziś. T. 1: 1347–1946. Nowa Ruda, Polanica Zdrój: Wyd. Maria, Towarzystwo Miłośników Polanicy, 2006, s. 382. ISBN 978-83-88842-95-5.
  54. ↑ Głazek 2003 ↓, s. 200.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marcin Dziedzic, Architekt Ludwig Schneider w Złotym Stoku, „Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka”, R. LXIX (2014), s. 139–142.
  • Dorota Głazek: Domus Celeberrima. Architektura sakralna (katolicka) przemysłowej części Górnego Śląska 1870–1914. Katowice: Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach. Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach, 2003. ISBN 83-918475-1-9.
  • Irma Kozina, Architektura sakralna. Neogotycki uniformizm i nowe doświadczenia przestrzenne, w: Sztuka Górnego Śląska od średniowiecza do końca XX wieku, red. Ewa Chojecka, Katowice 2004, s. 236–237.
  • Jerzy Nyga, Architektura sakralna a ruch odnowy liturgicznej na przykładzie obiektów diecezji katowickiej Katowice 1993.
  • Bogdan Kloch i Aleksandra Grabiec, Kościół pw. Św. Antoniego w Rybniku Zeszyty rybnickie nr 4, Rybnik 2006.
  • Stanisław Łoza, Architekci i budowniczowie w Polsce. Warszawa 1954

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ludwig_Schneider&oldid=71392540”