Ludwik Batiz Sáinz
| prezbiter i męczennik | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 września 1870 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 sierpnia 1926 |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
22 listopada 1992 |
| Kanonizacja |
21 maja 2000 |
| Wspomnienie |
15 sierpnia |
| Atrybuty |
palma |
| Szczególne miejsca kultu |
Chalchihuites |
Ludwik Batiz Sáinz, (hiszp.) Luis Batiz Sáinz (ur. 13 września 1870 w San Miguel Mezquital, zm. 15 sierpnia 1926 w Chalchihuites) – święty Kościoła katolickiego, prezbiter, ofiara rewolucji meksykańskiej, męczennik[1][2][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Wenceslao Batis Arellano i Marii de Jesús Sáinz Ortega Corrales[4]. Kiedy został osierocony za przykładem starszego brata wstąpił do diecezjalnego seminarium[4]. Po otrzymaniu 1 stycznia 1894 r.[5] w Durango[4] święceń kapłańskich został kierownikiem duchowym w seminarium[5] i administratorem parafii w Chalchihuites[2]. Był opiekunem Młodzieżowej Akcji Katolickiej, a jego zaangażowanie w propagowanie Eucharystii i katechezy zyskało mu przydomek Kapłana Eucharystii i katechezy[2]. Realizując swój apostolat prócz nauczania katechizmu, założył też warsztaty zawodowe dla robotników i dzieci[5]. W czasie gdy nasiliły się prześladowania katolików, po opublikowaniu w 1926 r. dekretu rządu E. Callesa nakazującego księżom opuszczenie parafii i przeniesienie do miast nie opuścił miejsca posługi kapłańskiej przebywając w prywatnych mieszkaniach[5], a parafian nakłaniał do jawnego wyznawania wiary[6][2]. Ze względu na zaangażowanie w posługę duszpasterską stał się obiektem prześladowań ze strony antyklerykalnej władzy[2]. 26 lipca 1926 r. zorganizował w Chalchihuites publiczne zebranie w obronie wolności religijnej[2]. Aresztowany za „odprawianie mszy, chrzczenie i błogosławienie po kryjomu małżeństwa, łamiące prawa generała Callesa”[2]. Następnego dnia został rozstrzelany[2], a wraz z nim zginęli w dniu święta Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jego współpracownicy, wierni świeccy: Emanuel Morales, Salwator Lara Puente, Dawid Roldán Lara[3][7]. Ostatnimi słowami jakie wypowiedział przed śmiercią był okrzyk:
¡Viva Cristo Rey y la Virgen de Guadalupe!
Okrzyk „Niech żyje Chrystus Król, niech żyje Niepokalana Matka Boża z Guadalupe!” stał się wkrótce zawołaniem bojowym powstańców Cristero[8].
Atrybutem świętego męczennika jest palma[9].
Po zakończeniu procesu informacyjnego na etapie lokalnej diecezji, który toczył się w latach 1933–1988 w odniesieniu do męczenników okresu prześladowań Kościoła katolickiego w Meksyku, został beatyfikowany 22 listopada 1992 roku w watykańskiej bazylice św. Piotra, a jego kanonizacja na placu Świętego Piotra, w grupie Krzysztofa Magallanesa Jary i 24 towarzyszy, odbyła się 21 maja 2000 roku[10]. Wyniesienia na ołtarze Kościoła katolickiego dokonał papież Jan Paweł II[7][9].
Relikwie Ludwika Batiz Sáinz zostały przeniesione do kościoła „San Pedro” w Chalchihuites, które jest miejscem szczególnego kultu świętego i spoczywają obok relikwii świętych Emanuela Moralesa, Salwatora Lara Puente i Dawida Roldán Lara[11].
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis (15 sierpnia)[9].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 452. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b c d e f g h Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 456. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b Dwudziestu pięciu męczenników meksykańskich.. „L’Osservatore Romano”. Numer 1/1993 (149) rok XIV (polskie), s. 15. Mario Agnes – redaktor naczelny; Czesław Drążek - redaktor wydania polskiego. L’Osservatore Romano.
- ↑ a b c d San Luis Batis Sáinz, mártir. [dostęp 2013-05-13]. (hiszp.).
- ↑ a b c d San Luis Batiz Sainz, sacerdote. [dostęp 2013-05-13]. (hiszp.).
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 451. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b Luis Batis Sainz. [dostęp 2013-05-13]. (hiszp.).
- ↑ Przemysław Jackowski: Za Chrystusa Króla Prześladowania Kościoła w Meksyku 1825—1938. Zawsze wierni nr 5/2002 (48). [dostęp 2013-05-13].
- ↑ a b c Oscar Sánchez Barba: San Luis Batis Sainz Martire Messicano. 2001-07-05. [dostęp 2013-05-13]. (wł.).
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 459. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ San Manuel Morales, mártir. [dostęp 2013-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-22)]. (hiszp.).