Ludwik I Parmeński (obraz Goi)
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1800 |
| Medium |
olej na płótnie |
| Wymiary |
72,5 × 59,4 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Ludwik I Parmeński (hiszp. Luis de Borbón, príncipe de Parma y rey de Etruria) – obraz olejny hiszpańskiego malarza Francisca Goi (1746–1828), będący szkicem przygotowawczym do zbiorowego portretu pt. Rodzina Karola IV. Początkowo znajdował się w Pałacu Królewskim w Madrycie (podobnie jak ostateczne dzieło), a od 1857 roku należy do zbiorów Prado[1][2][3].
Portret zbiorowy miał być wizerunkiem króla Karola IV z najbliższą rodziną. Szkic przedstawia infanta Ludwik I Parmeńskiego (1773–1803), szwagra Karola IV, mężą infantki Marii Ludwiki i przyszłego króla Etrurii[4].
Goya zaczął pracować nad zbiorowym portretem w maju 1800 roku, kiedy rodzina królewska wypoczywała w Pałacu w Aranjuez, jednej z rezydencji Burbonów. Między majem a lipcem artysta wykonał szkice przygotowawcze w postaci olejnych portretów przedstawiających każdego z członków rodziny królewskiej. Na życzenie królowej Marii Ludwiki Goya sportretował każdego z osobna, dzięki czemu monarchowie uniknęli długich i nużących godzin pozowania w grupie[4].
Z dziesięciu szkiców wykonanych przez Goyę w Aranjuez zachowało się jedynie pięć oryginałów, wszystki znajdują się w zbiorach Prado. Oprócz szkicu Ludwika I Parmeńskiego zachowały się także: Infantka Maria Józefa, Infant Karol Maria Izydor, Infant Franciszek de Paula Burbon i Infant Antoni Burbon oraz kilka kopii wykonanych przez Augustina Esteve znajdujących się w różnych muzeach i prywatnych kolekcjach (m.in. Infant Ferdynand VII w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku). Wszystkie szkice charakteryzuje widoczny czerwonawy podkład[2]. Fizjonomia postaci jest oddana z jeszcze większą precyzją niż na ostatecznym obrazie, widać, że szkice posłużyły artyście do wnikliwej analizy twarzy portretowanych[1]. Szkice zostały przedstawione rodzinie królewskiej i zaakceptowane. Możliwe, że powstał także szkic przygotowawczy ostatecznego dzieła, który się nie zachował[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Alessandro Bettagno, Christopher Brown, Francisco Calvo Serraller, Francis Haskell, Alfonso Pérez Sánchez: Muzeum Prado. Arcydzieła malarstwa. Warszawa: Arkady, 2011, s. 560–561. ISBN 978-83-213-4421-8.
- ↑ a b Fred Licht: Enciclopedia del Museo del Prado: La familia de Carlos IV. [dostęp 2019-07-20]. (hiszp.).
- ↑ a b María Jesús Díaz (red.): Goya. Madryt: Susaeta Ediciones, 2010, s. 146-159. ISBN 978-84-9928-021-9.
- ↑ a b Museo del Prado: Luis de Borbón, príncipe de Parma y rey de Etruria. [dostęp 2019-07-20]. (hiszp.).