Ludwik Poniński
 Łodzia | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Dzieci | |
Ludwik Nikodem Łodzia Poniński (ur. 15 września 1827 we Lwowie, zm. 22 stycznia 1893 tamże[1]) – książę, c.k. podkomorzy, c.k. urzędnik, starosta jaworowski około 1871, gródecki około 1879, tarnowski około 1882–1883.
Obok księżniczki Heleny Sanguszkówny był ojcem chrzestnym sztandaru ochotniczej straży pożarnej w Tarnowie w 1883 podczas ceremonii z okazji dwusetnej rocznicy odsieczy wiedeńskiej[2].
Honorowy obywatel miast Stara Sól i Staremiasto (od 1899 Stary Sambor), członek Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ludwik Nikodem ks. Poniński z Horyńca h. Łodzia (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego) [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2017-11-18].
- ↑ A. P[iszowa], Kilka słów o straży ochotniczej pożarnej w Tarnowie, „Pogoń. Tygodnik polityczny i ekonomiczno-społeczny”, Józef Pisz, 1896, s. 5 [dostęp 2020-06-16].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1879