Ludwika Jaworzyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwika Jaworzyńska
Ludwika Filipek
Ilustracja
Ludwika Filipek-Jaworzynska w roli Halki w scenie obłąkania
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1884
Kraków

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1976
Kraków

Typ głosu

sopran

Zawód

śpiewaczka

Ludwika Jaworzyńska, z domu Filipek (ur. 15 sierpnia 1884 w Krakowie, zm. 2 lutego 1976 tamże) – śpiewaczka operowa (sopran dramatyczny).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Jakuba i Józefy Filipków, żona Józefa Jaworzyńskiego. W latach 1906-1908 studiowała w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie u Mieczysława Horbowskiego, a następnie w Wiedniu. W latach 1915-1923 występowała w Operze Krakowskiego Towarzystwa Operowego i Teatrze Miejskim: Operze i Operetce w Krakowie, m.in. w rolach Halki (Halka Stanisława Moniuszki), Santuzzy (Pajace Ruggiera Leoncavalla, premiera 17 lipca 1919), Wdowy (Dola Bolesława Wallka-Walewskiego, prapremiera: 14 sierpnia 1919), Czarownicy (Jaś i Małgosia Engelberta Humperdincka, premiera: 7 września 1921), Toski (Tosca Giacoma Pucciniego, premiera 9 listopada 1921), Racheli (Żydówka Jacques'a Halévy’ego, premiera: 1 kwietnia 1922), Myrtocle (Zamarłe oczy Eugene d’Alberta, premiera 7 sierpnia 1922), Cześnikowej (Straszny dwór Stanisława Moniuszki, premiera 12 września 1922), Marty (Niziny Eugena d’Alberta, premiera 1 lutego 1923). Następnie występowała w Operze Katowickiej (1924-1930) i Krakowskiej (1931-1932) oraz gościnnie w Warszawskiej i Poznańskiej.

Od 1920 występowała również z krakowskim Towarzystwem Śpiewaczym „Echo”, od którego podczas jubileuszu 50-lecia jego istnienia otrzymała jego najwyższe odznaczenie, oraz z Chórem Akademickim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Brała także udział w różnych występach okolicznościowych, a od 1926 r. współpracowała w krakowską rozgłośnią Polskiego Radia. Występowała do 1932 r.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • H. P., Z kroniki żałobnej: Ludwika Jaworzyńska, „Dziennik Polski” nr 31 (9906), 9 lutego 1976, s. 4 (dostępne również w Małopolskiej Bibliotece Cyfrowej).
  • Kraków muzyczny 1918-1939, red. Mieczysław Drobner i Tadeusz Przybylski, Kraków 1980.
  • Ludwik Jaworzyńska [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego, t. II: 1900-1980, Warszawa 1994, s. 278.