Luiza Piccarreta
Luiza Piccarreta (ur. 23 kwietnia 1865 w Corato; zm. 4 marca 1947 tamże[1]) – włoska tercjarka dominikańska, mistyczka[1][2], nazywana Małą Córeczką Woli Bożej[3]. W latach 1994–2024 trwał jej proces beatyfikacyjny, wstrzymany z powodu poważnych błędów doktrynalnych znalezionych w jej pismach[4].
Miała cztery siostry. W 1874, w wieku 9 lat, przyjęła pierwszą komunię świętą. W 1883 roku, gdy miała 18 lat, została przyjęta do III Zakonu Dominikańskiego, przyjmując imię Magdalena[1]. W 1899 roku zaczęła zapisywać mistyczne doświadczenia w dzienniku[1].
W 1938 pisma Luizy Piccarrety zostały uznane za niezgodne z doktryną katolicką, oficjalnie potępione przez Święte Oficjum i wpisane na Indeks ksiąg zakazanych[5].
Beatyfikacja[edytuj | edytuj kod]
W 1994 rozpoczął się proces beatyfikacyjny Luizy Piccarrety[1]. Zakończenie procesu beatyfikacyjnego na szczeblu diecezjalnym odbyło się w 2005, a następnie sprawę przekazano Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych[6]. W styczniu 2024 roku proces został wstrzymany z uwagi na stwierdzenie w jej pismach błędów doktrynalnych, które mają teologiczną, chrystologiczną i antropologiczną naturę. Biskup Benoît Bertrand, opierając się na oficjalnym oświadczeniu Kongregacji, stwierdził, że koncepcja woli Bożej Piccarrety „odbiera człowiekowi możliwość korzystania z wolnej woli”, nie uwzględnia „prymatu miłosiernej i bezwarunkowej miłości Boga”, a wreszcie „niewiele lub wcale nie wspomina o zmartwychwstaniu Chrystusa” oraz o chrześcijańskiej nadziei[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Luisa Piccarreta [online], Fundacja Opoka, 16 lipca 2019 [dostęp 2024-02-15] (pol.), Echo Katolickie 25/2019. W artykule wykorzystano fragmenty książki Marii Rosarii del Genio „Słońce mojej woli. Luiza Piccareta. Zwykłe - niezwykłe życie włoskiej mistyczki” wydawnictwa Esprit (Kraków 2019).
- ↑ Walter Rachwalik, Pasyjne fenomeny mistyczne, „Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia”, 1, 2019, s. 240, 242.
- ↑ Wojciech Komosa, Motyw woli Bożej w Dzienniczku św. Faustyny Kowalskiej, „Studia Theologica Varsaviensia”, 57 (1), 2019, s. 140.
- ↑ a b Beatification process of Luisa Piccarreta suspended [online], international.la-croix.com, 3 lutego 2024 [dostęp 2024-03-11] (ang.).
- ↑ R. Pantanetti, sekretarz Kongregacji św. Oficjum, Decretum proscriptio Librorum, Acta Apostolicae Sedis, tom V, 13 lipca 1938, s. 318.
- ↑ Colin B. Donovan, Servant of God Luisa Piccarreta - 2003 EWTN Meeting | EWTN [online], EWTN Global Catholic Television Network [dostęp 2024-02-15] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Luiza Piccarreta w santiebeati.it. [dostęp 2012-02-24]. (wł.).
- Luisa Piccarreta w adnonai.pl. [dostęp 2012-02-24]. (pol.).