Lwia grzywa
| |||
| Autor | |||
|---|---|---|---|
| Typ utworu |
kryminał | ||
| Wydanie oryginalne | |||
| Miejsce wydania | |||
| Język | |||
| Data wydania |
1926 | ||
| |||
Lwia grzywa (ang. The Adventure of the Lion’s Mane) – opowiadanie Arthura Conana Doyle’a o przygodach detektywa Sherlocka Holmesa. Pierwodruk w „Liberty” w listopadzie 1926 r. następnie w The Strand Magazine w grudniu 1926, w wydaniu książkowym - Księga przypadków Sherlocka Holmesa 1927.
Podobnie jak w opowiadaniu Żołnierz o bladym obliczu narratorem jest Holmes[1]. Jednak negatywna reakcja czytelników wobec tej innowacji sprawiła, że w kolejnych przygodach jako narrator powrócił doktor Watson.
Fabuła
Akcja opowiadania rozgrywa się pod koniec kariery Holmesa, podczas jego pobytu w Sussex w roku 1907. Profesor szkoły w Gables, Fitzroy McPherson, na oczach dyrektora Harolda Stackhursta oraz samego Sherlocka umiera w konwulsjach na brzegu zatoki uchodzącej do kanału La Manche. Sekcja zwłok wykazała, że przyczyną śmierci były liczne rany na plecach. Ostatnie słowa jakie wypowiedział zmarły brzmiały: lwia grzywa. Następną ofiarą pada pies McPhersona. Głównym podejrzanym staje się profesor matematyki Lewis Gryff (w innym tłumaczeniu: Ian Greever[2] – gra słów, dźwiękowe podobieństwo; w oryginale: Ian Murdoch – lion’s mane). Podejrzenia te jednak rozwiewają się, gdy i on zostaje w tajemniczy sposób okaleczony podczas kąpieli w wodach zatoki, przeżywając jednak ów atak. Sherlock rozwiązuje zagadkę, bazując na zapiskach ze wspomnień pewnego marynarza. Zabójcą okazuje się być zamieszkująca wody zatoki olbrzymia meduza, Cyanea capillata, nazywana lwią grzywą.
Przypisy
- ↑ Zapowiedź samodzielnego referowania spraw przez Holmesa gdy przejdzie na emeryturę zawarta została na początku Abbey Grange.
- ↑ Księga Wszystkich Dokonań Sherlocka Holmesa.