Lwowska Filharmonia Obwodowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lwowska Filharmonia Obwodowa
Львівська обласна філармонія
Ilustracja
Budynek Lwowskiej Filharmonii Obwodowej
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Lwów

Adres

ul. Czajkowskiego 7

Typ budynku

hala koncertowa

Ukończenie budowy

1906

Położenie na mapie Lwowa
Mapa konturowa Lwowa, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Lwowska Filharmonia Obwodowa”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Lwowska Filharmonia Obwodowa”
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Lwowska Filharmonia Obwodowa”
Ziemia49°50′13,0874″N 24°01′43,3715″E/49,836969 24,028714
Strona internetowa

Lwowska Filharmonia Obwodowa (ukr. Львівська обласна філармонія, Lwiwśka obłasna fiłarmonija) – państwowa instytucja kultury z siedzibą we Lwowie, zlokalizowana w secesyjnym gmachu wybudowanym w latach 1905–1908 według projektu Władysława Sadłowskiego[1] przy ulicy Czajkowskiego (dawniej Chorążczyzny) 7.

Filharmonia Lwowska zainaugurowała swoją działalność 27 września 1902 w gmachu Teatru Skarbkowskiego. Pierwszym dyrektorem filharmonii był Ludwik Heller.

W roku 1906 filharmonia została przeniesiona do sali koncertowej byłego Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego przy ul. Chorążczyzny. W filharmonii występowali Béla Bartók, Artur Rubinstein, Stanisława Korwin-Szymanowska, Sołomija Kruszelnyćka, Richard Strauss, Gustav Mahler, Wanda Landowska i inni muzycy. W roku 1931, w związku z powołaniem Towarzystwa Miłośników Muzyki i Opery, powołano stałą orkiestrę symfoniczną pod dyrekcją Adama Dołżyckiego. Orkiestra ta działała do 1939 roku.

Obecna instytucja powstała w 1962 roku. Po II wojnie światowej przeniesiono do sali koncertowej zabytkowe (zbudowane w 1880 roku) organy z zamkniętego lwowskiego kościoła Bożego Ciała OO. Dominikanów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. Lewicki: Między tradycją a nowoczesnością: Architektura Lwowa lat 1893–1918. Warszawa: 2005, s. 246–248. ISBN 83-88372-29-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]