László Németh

László Németh
	; Zdjęcie z 30 czerwca 1919 r.
Imię i nazwisko	Németh László Károly
Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1901 ; Nagybánya
Data i miejsce śmierci	3 marca 1975 ; Budapeszt
Narodowość	węgierska
Język	węgierski
Dziedzina sztuki	powieść, esej, dramat
	Ważne dzieła
	Żałoba; Grzech; Odraza; Litość;
	Multimedia w Wikimedia Commons

László Németh (ur. 18 kwietnia 1901, zm. 3 marca 1975) – węgierski pisarz, eseista oraz tłumacz literatury czeskiej, angielskiej i rosyjskiej.

Był autorem książek eseistycznych (m.in. Magyarság és Európa z 1935 oraz Az értelmiség hivatása z 1944 roku) zawierających wizję odrodzenia Węgier, opartą na idei moralnego samodoskonalenia jednostek i dominującej roli chłopstwa w tworzeniu kultury narodowej, oraz teorie tak zwanej trzeciej drogi, zakładającą przekształcenie społeczeństwa w bezklasową zbiorowość wykształconych ludzi. Utwory litrackie Németha łączyły analizę psychologiczną z elementami autobiografii i zawierały krytykę stosunków społecznych i politycznych okresu międzywojennego.

Dzieła wybrane[edytuj | edytuj kod]

Powieści[edytuj | edytuj kod]

Żałoba (1935, polskie wyd. z 1980)
Grzech (1936, polskie wyd. z 1968)
Odraza (1947, polskie wyd. z 1965)
Litość (1965, polskie wyd. z 1970)

Dramaty[edytuj | edytuj kod]

Cseresnyés (1942)
Galilei (1955)
Ojciec i syn (1961, polskie wyd. w antologii Antologia współczesnego dramatu węgierskiego z 1980)

Eseje[edytuj | edytuj kod]

Magyarság és Európa (1935)
Az értelmiség hivatása (1944)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Pisarze świata. Słownik encyklopedyczny, wyd. PWN, 1999