MF Herald of Free Enterprise
 |
Ten artykuł od 2010-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |
| Bandera | |
|---|---|
| Armator |
Compania Naviera S.A. |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia |
Schichau Unterweser AG |
| Data oddania do eksploatacji |
1980 |
| Data zatonięcia | |
| Dane techniczne | |
| Liczba pasażerów |
1300 (48)[a] |
| Długość całkowita (L) |
131,91 m |
| Szerokość (B) |
23,19 m |
| Zanurzenie (D) |
5,72 m |
| Pojemność |
13601 RT |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
Sulzer |
| Prędkość maks. |
22 w. |
MF Herald of Free Enterprise – prom Ro-ro, pasażersko-samochodowy.
6 marca 1987 przewrócił się i zatonął koło Zeebrugge w Belgii. W katastrofie straciły życie 193 osoby[b].
Prom należał do towarzystwa Compania Naviera S.A., a armatorem była firma Townsend Thoresen European Ferries. Zbudowany w 1980 pływał na kilku liniach promowych przez kanał La Manche.
Przebieg katastrofy[edytuj | edytuj kod]
6 marca 1987 o 18:05 GMT statek odcumował od nabrzeża w Zeebrugge. Na pokładzie było 80 członków załogi i około 459 pasażerów. Ładunek stanowiło 81 samochodów osobowych, 3 autobusy i 47 samochodów ciężarowych.
O 18:28, gdy statek właśnie minął główki falochronu i osiągnął prędkość 19 węzłów (33 km/h) doznał silnego przechyłu na lewą burtę i zatonął w ciągu kilkudziesięciu sekund, nie wzywając pomocy. Na szczęście zatonął w miejscu o głębokości kilku metrów więc znaczna część wraku była widoczna nad powierzchnią. Władze portowe zostały zaalarmowane w kilka minut po katastrofie przez będącą w pobliżu pogłębiarkę, na której zauważono zniknięcie świateł promu. Po pół godzinie nadleciał helikopter ratowniczy i pojawiły się okręty Marynarki Belgijskiej. Podjęto akcję ratowniczą, lecz wiele osób było uwięzionych wewnątrz statku, w przedziałach zalanych wodą. Większość ofiar zginęła wskutek hipotermii.
Przyczyny katastrofy[edytuj | edytuj kod]
Statek utracił stateczność, ponieważ na pokład samochodowy wdarła się woda przez niezamkniętą furtę dziobową.
Furta nie była zamknięta, gdyż osoba odpowiedzialna za jej zamknięcie spała w swojej kabinie. Oficer, który powinien sprawdzić zamknięcie udał się na mostek przed zamknięciem furty. Czynnikami dodatkowymi była duża prędkość promu i zanurzenie dziobu większe niż normalnie, spowodowane odmiennym niż zwykle balastowaniem.
W toku postępowania wyjaśniającego stwierdzono, że zasadą było jak najszybsze wychodzenie z portu, co skutkowało naruszaniem procedur bezpieczeństwa. Stwierdzono, że instrukcje stanowiskowe w przedsiębiorstwie nie uwzględniały realiów i powszechnej praktyki[c].
Skutki[edytuj | edytuj kod]
Katastrofa promu Herald of Free Enterprise zwróciła uwagę na stan bezpieczeństwa promów Ro-ro. IMO opracowało szereg przepisów i zaleceń, które miały zapobiegać podobnym katastrofom. Rozpoczęto opracowanie i wdrażanie International Safety Management Code – przepisów, które mają zapewnić bezpieczne funkcjonowanie przedsiębiorstw armatorskich i statków.
Inne[edytuj | edytuj kod]
Filmy nakręcone w czasie akcji ratowniczej były wykorzystane w filmie Trzy kolory. Czerwony Krzysztofa Kieślowskiego
Była to największa katastrofa morska (w czasie pokoju) floty brytyjskiej od 1918.