Mały Ganek
 Widok z Wysokiej na Mały, Pośredni i Wielki Ganek | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2441 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′29,3″N 20°06′10,1″E/49,174806 20,102806
| |
Mały Ganek (słow. Malý Ganek, 2441 m[1]) – jeden z trzech wierzchołków Ganku w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w głównej grani Tatr Wysokich, następuje na nim zmiana kierunku tej grani oraz odgałęzienie się dodatkowej, bocznej grani. Mały Ganek jest więc zwornikiem trzech grani:
- południowo-wschodniego ramienia głównej grani z głównym szczytem Ganku, od którego oddzielają go Mała Gankowa Przełączka, Pośredni Ganek i Pośrednia Gankowa Przełączka,
- zachodniego ramienia głównej grani, kierującego się w stronę Wysokiej. Znajdują się w nim: Bartkowa Przełączka i Bartkowa Turnia,
- północnego, bocznego odgałęzienia zwanego Pustą Granią. Kolejno znajdują się w niej: wschodni skraj Galerii Gankowej, Kacza Szczerbina, Kaczy Dziób, Przełączka pod Kaczą Turnią, Kacza Turnia, Pusta Ławka, Zadnia Pusta Turnia, Pusta Przehyba i Gankowa Strażnica[2].
Mały Ganek wznosi się nad trzema dolinami: Dolinką Rumanową, Doliną Ciężką i Doliną Kaczą[3]. Najbardziej okazale wygląda od strony północno-zachodniej. Do Doliny Kaczej opada urwiskiem 700-metrowej wysokości, do Doliny Ciężkiej 300-metrowej wysokości imponującą ścianą Galerii Gankowej, w której znajdują się drogi wspinaczkowe zaliczane do najtrudniejszych w całych Tatrach. Nad galerią tą znajduje się jeszcze 180-metrowa ściana szczytowa[2]. Dla turystów szczyt jest niedostępny[4].
Taternictwo[edytuj | edytuj kod]
- Historia
Jako pierwsi na Mały Ganek próbowali wejść Ludwik Chałubiński, Bartłomiej Obrochta i Wojciech Roj pod koniec lat 1870. Udało się to jednak dopiero Karolowi Potkańskiemu, Janowi Bachledzie Tajbrowi i Jędrzejowi Wali młodszemu 25 sierpnia 1892 r. podczas próby zdobycia Ganku. Zimą na Mały Ganek weszli jako pierwsi Janusz Vogel i Paweł Vogel 15 grudnia 1948 r.[5]
- Zachodnią granią, ze Wschodniej Rumanowej Przełęczy; IV w skali tatrzańskiej, czas przejścia 1 godz. 45 min
- Z ominięciem grani, przez północne zbocze; I (wariant III), 30 min
- Z Galerii Gankowej; I, 20 min
- Północno-wschodnią ścianą, drogą Kopolda; VI, 6 godz.
- Północno-wschodnią ścianą, drogą Świerza; III, 6 godz.
- Granią z Wielkiego Ganku; III, 45 min
- Południowo-zachodnim filarem; IV, 2 miejsca V, 2 godz. 30 min
- Satysfakcja; V+, miejsce A1, 4 godz.
- Środkiem południowo-zachodniej ściany; IV, 3 godz.
- Zacięciami; V-, 3 godz.[2]
-
Widok od południowo-wschodniej strony -
Widok na Ganek z Wagi
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Tatry. Przewodnik szczegółowy. Ganek, t. 16, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2011, ISBN 978-83-7104-042-9.
- ↑ Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota, Warszawa: Sport i Turystyka, 1962, s. 47–54, 88.