Maść Wilkinsona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Maść Wilkinsona (łac. Unguentum Wilkinsoni, syn. Unguentum antisepticum, Unguentum sulfuratum compositum FP XII, maść siarkowa złożona, złożona maść siarczana)[1]preparat galenowy do użytku zewnętrznego, sporządzany według przepisu farmakopealnego. W Polsce na stan obecny (2024) skład określa Farmakopea Polska XIII. Preparat stosowany głównie w leczeniu świerzbu, znacznie rzadziej w leczeniu łuszczycy. Dawniej produkowana w Polsce w laboratoriach galenowych. Obecnie sporządzana w recepturze aptecznej.

Preparat opracowany przez brytyjskiego lekarza J.H. Wilkinsona w XIX wieku[2][3].

Skład[edytuj | edytuj kod]

wymieszać do powstania maści.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Farmakopea Polska XIII t. 3; strona 4598 – nazwa polska i łacińska wraz z synonimami
  2. Wilkinson Ointment. TheFreeDictionary (za The Great Soviet Encyclopedia (1979))
  3. W. N. Goldsmith. Wilkinson's Ointment. „Br Med J.”. 1 (4392), s. 347–348, 1945. 
  4. Tzn. siarka strącona.