Mab (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mab
Ilustracja
Zdjęcie ukazuje pierścienie i kilka księżyców Urana, w tym Mab (S/2003 U 1)
Planeta

Uran

Odkrywca

Mark Showalter, Jack Lissauer

Data odkrycia

25 sierpnia 2003

Tymczasowe oznaczenie

S/2003 U1

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

97 736 km[1]

Mimośród

0,0025[1]

Okres obiegu

0,923 d[1]

Nachylenie do płaszczyzny równika planety

0,134°[1]

Długość węzła wstępującego

350,737°[1]

Argument perycentrum

249,565°[1]

Anomalia średnia

273,769°[1]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

20 km

Powierzchnia

~2 800 km²

Objętość

~14 000 km³

Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni

0,0047 m/s²

Prędkość ucieczki

11 m/s

Albedo

0,08

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

24,0m

Temperatura powierzchni

64 K

Mab (Uran XXVI) – mały wewnętrzny księżyc Urana, będący księżycem pasterskim pierścienia mi. Został odkryty przez Marka R. Showaltera i in. w 2003 roku przy pomocy teleskopu Hubble’a.

Księżyc ten był zbyt mały i ciemny, by mogła go wykryć sonda Voyager 2 podczas swojego przelotu obok Urana. Jego orbita podlega silnym perturbacjom, których przyczyną jest najprawdopodobniej oddziaływanie z jednym bądź kilkoma sąsiednimi satelitami.

Nazwa pochodzi od Mab – królowej wróżek w folklorze angielskim, na jej temat Merkucjo wygłosił monolog w sztuce Williama Szekspira pt. „Romeo i Julia”. Wcześniej księżyc ten nosił tymczasowe oznaczenie S/2003 U1[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2011-12-14. [dostęp 2012-10-09]. (ang.).
  2. Mab. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]