Maciej Kończa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Kończa

Maciej Kończa (ur. 1884 w Szeszolkach, zm. 1964) – polski podróżnik, topograf, himalaista, jeden z pierwszych polskich himalaistów.

Syn Pawła Piotra Juliana Kończy herbu Ogończyk (1845–1917), dyrektora Wileńskiego Banku Ziemskiego, właściciela majątków Szeszolki i Kiszkiliszki, wnuk Medarda Kończy. Studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie we Fryburgu, studia ukończył cum laude w 1909 roku. Był członkiem czynnym Société Fribourgeoise des Sciences Naturelles. W 1908 roku wspólnie z Cesare Calciatim (1885–1929) brał udział w zorganizowanej przez Fanny Bullock Workman i jej męża Williama Huntera Workmana ponadsiedmiomiesięcznej wyprawie na lodowiec Hispar, na granicy Kaszmiru i Tybetu. Wyniki wyprawy zostały opisane w książce Workmanów The Call of the Snowy Hispar. Emigrował do Francji, podczas II wojny światowej działał we francuskim ruchu oporu. Zmarł około 1962 roku we Francji[1].

Prace[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marek Wrede: „Kończa Paweł” W: Ziemianie polscy XX wieku, cz. 6. Warszawa, 2002 ISBN 83-7181-224-8 ss. 71-74

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]