Maciej Żurawski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Żurawski
Ilustracja
Maciej Żurawski (2010)
Pełne imię i nazwisko

Maciej Stanisław Żurawski

Data i miejsce urodzenia

12 września 1976
Poznań

Wzrost

182 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1983–1994 Warta Poznań
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1994–1997 Warta Poznań 59 (5)
1997–1999 Lech Poznań 56 (19)
1999–2005 Wisła Kraków 153 (101)
2005–2008 Celtic F.C. 55 (22)
2008–2009 AE Larisa 38 (15)
2009–2010 Omonia Nikozja 23 (8)
2010–2011 Wisła Kraków 21 (1)
2014–2015 Poroniec Poronin 32 (21)
W sumie: 437 (192)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998–2008  Polska 72 (17)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Maciej Stanisław Żurawski (ur. 12 września 1976 w Poznaniu) – polski piłkarz który występował na pozycji napastnika, były kapitan reprezentacji Polski, 5-krotny mistrz Polski, 3-krotny mistrz Szkocji oraz mistrz Cypru.

Jest najskuteczniejszym strzelcem Wisły Kraków w historii występów klubu w europejskich pucharach, z 23 golami na koncie[1].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek poznańskiej Warty, gdzie rozpoczął swoją karierę piłkarską. W Ekstraklasie zadebiutował 31 lipca 1994 roku w meczu przeciwko Widzewowi Łódź, który Warta przegrała 0:4. Następnie przeszedł do Lecha Poznań, dla którego zdobył swoją pierwszą bramkę w Ekstraklasie – 29 marca 1998 roku, w 83. minucie meczu z Górnikiem Zabrze (2:2).

Wisła Kraków[edytuj | edytuj kod]

W 1999 roku Żurawski przeniósł się do Wisły Kraków, z którą sięgnął 4-krotnie po mistrzostwo Polski w sezonach 2000/2001, 2002/2003, 2003/2004 i 2004/2005, a także 2 krotnie po Puchar Polski w sezonach 2001/2002 i 2002/2003 oraz raz po Puchar Ligi Polskiej w sezonie 2000/2001. Był ponadto dwukrotnym królem strzelców ligi polskiej w sezonach 2001/2002 i 2003/2004 (21 i 20 goli). W sezonie 2004/2005 (w meczu przeciwko GKS Katowice) przekroczył granicę 100 bramek strzelonych w polskiej lidze. W sezonie 2002/03 z Wisłą Kraków dotarł do IV rundy (1/8 finału) Pucharu UEFA. Żurawski zdobył wtedy 10 goli w 10 meczach i w klasyfikacji strzelców Pucharu UEFA w tamtym sezonie ustąpił tylko Henrikowi Larssonowi (ówczesnemu graczowi Celticu Glasgow), który zdobył 11 goli. Łącznie w Pucharze UEFA Żurawski grając dla Wisły do połowy 2005 roku wystąpił w 26 meczach i zdobył 13 goli, natomiast w eliminacjach Ligi Mistrzów rozegrał 11 meczów i strzelił 9 goli.

Celtic[edytuj | edytuj kod]

Maciej Żurawski w barwach Celticu (2007)

Sezon 2005/06 rozpoczął w barwach Celtic F.C. z Glasgow. W pierwszym sezonie zdobył z Celtikiem mistrzostwo Szkocji oraz Puchar ligi, zdobywając 20 bramek i będąc porównywanym do Henrika Larssona. 26 września 2006 roku Żurawski zadebiutował w barwach Celticu Glasgow w Lidze Mistrzów. W sezonie 2006/07 obronił mistrzostwo Szkocji i strzelił 6 goli. W Szkocji Żurawski zdobył także Puchar Szkocji w sezonie 2006/07 oraz Puchar Ligi szkockiej w sezonie 2005/06.

Larissa[edytuj | edytuj kod]

1 lutego 2008 roku przeszedł do greckiej Larisy, gdzie już w debiucie 9 lutego 2008 roku przeciwko AEK Ateny strzelił swojego pierwszego gola w lidze greckiej. Przez półtora roku gry zdobył dla klubu 15 bramek w rozgrywkach ligowych.

Omonia Nikozja[edytuj | edytuj kod]

2 czerwca 2009 Maciej Żurawski został piłkarzem cypryjskiego klubu Omonia Nikozja. Prezes klubu na oficjalnej konferencji prasowej podał do wiadomości, że klub pozyskał zawodnika. 16 lipca w swoim debiucie w barwach Omonii, w meczu drugiej rundy eliminacyjnej Ligi Europy z HB Tórshavn zdobył bramkę, podwyższając wynik spotkania na 3:0[2]. Żurawski wygrał z Omonią w sezonie 2009/2010 rozgrywki cypryjskiej A Katigorii.

Powrót do Wisły[edytuj | edytuj kod]

28 czerwca 2010 podpisał roczny kontrakt z Wisłą Kraków. Zawodnik powrócił do krakowskiego klubu po pięciu latach gry za granicą[3]. Pierwszą bramkę po powrocie do Wisły zdobył w rewanżowym spotkaniu eliminacji LE z FC Siauliai. Sezon zakończył wywalczeniem Mistrzostwa Polski, piątego w swoim dorobku zdobytego w barwach Wisły. Pod koniec lutego 2012 roku Żurawski ogłosił oficjalnie zakończenie piłkarskiej kariery[4].

Wznowienie kariery[edytuj | edytuj kod]

Na początku maja 2014 wznowił karierę i został piłkarzem trzecioligowego wówczas Porońca Poronin[5], 11 maja w meczu z Łysicą Bodzentyn zdobył pierwszego gola dla nowego klubu[6].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Wielokrotny reprezentant Polski – rozegrał 72 spotkania i strzelił 17 goli. Jego debiut miał miejsce 10 listopada 1998 roku w meczu przeciwko Słowacji (3:1). Uczestniczył w turniejach finałowych mistrzostw świata 2002 w Korei i Japonii oraz mistrzostw świata 2006 w Niemczech. Łącznie rozegrał 6 meczów na mistrzostwach świata, nie zdobywając żadnej bramki. 27 maja 2008 roku strzelił 1200 gola w dziejach Reprezentacji Polski. Żurawski był kapitanem reprezentacji Polski na mistrzostwach Europy 2008 w Austrii i Szwajcarii, jednak z powodu kontuzji rozegrał tam zaledwie jedną połowę pierwszego meczu z Niemcami. Pomimo to pozostał z drużyną do czasu zakończenia jej udziału w mistrzostwach[7][8]. Występ w meczu z Niemcami był dla Żurawskiego ostatnim w jego reprezentacyjnej karierze.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Liga Liga Puchary krajowe Puchary europejskie Inne[9] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Warta Poznań 1994/1995 Ekstraklasa 21 0 0 0 21 0
1995/1996 I Liga 22 1 22 1
1996/1997 II Liga ? ? 2 2 0
1997/1998 (j) I Liga 16 4 16 4
Lech Poznań 1997/1998 (w) Ekstraklasa 17 2 1 0 18 2
1998/1999 30 11 1 31 11
1999/2000 (j) 9 6 1 4 2 14 8
Wisła Kraków 1999/2000 20 6 7 2 27 8
2000/2001 27 8 7 3 6 0 40 11
2001/2002 27 21 8 7 8 4 43 32
2002/2003 28 22 7 6 10 10 45 38
2003/2004 26 20 1 0 8 5 35 25
2004/2005 25 24 11 6 5 3 41 33
Celtic 2005/2006 SPL 24 16 4 4 2 0 30 20
2006/2007 26 6 3 4 5 34 10
2007/2008 5 0 0 0 3 8 0
Larissa 2007/2008 Super League 11 6 1 12 6
2008/2009 27 9 2 4 0 33 9
Omonia Nikozja 2009/2010 A Katigoria 23 8 4 2 3 2 30 12
Wisła Kraków 2010/2011 Ekstraklasa 21 1 3 1 4 1 28 3
Wisła Kraków oldboje 2012/2013 (j) 1 0 1 0
Poroniec Poronin 2013/2014 (w) III liga 2 2 0 2 2
2014/2015 20 14 0 20 14
2015/2016 (j) 10 5 2 6 12 11
Suma Warta Poznań 59 5 2 0 61 5
Suma Lech Poznań 56 19 3 0 4 2 63 21
Suma Celtic 55 22 7 8 10 0 72 30
Suma Larissa 38 15 3 0 4 0 45 15
Suma Wisła Kraków 174 102 44 25 41 23 259 150
Suma Wisła Kraków oldboje 1 0 1 0
Suma Poroniec Poronin 32 21 2 6 34 27

Gole w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Żurawski w barwach reprezentacji Polski w meczu z Kostaryką na MŚ 2006

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Wisła Kraków
Celtic
Omonia Nikozja

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • Ekstraklasa Król strzelców: 2001/02, 2003/04
  • Piłkarz Roku: 2002
  • Piłkarski Oscar „Piłkarz Roku”: 2002
  • Piłkarski Oscar „Najlepszy Piłkarz Ligi”: 2001, 2002
  • Piłkarski Oscar „Najlepszy Napastnik Ligi Polskiej”: 2003
  • Nagroda Miasta Krakowa w dziedzinie sportu: 2003
  • Piłkarz miesiąca w SPL: luty 2006

Inna działalność[edytuj | edytuj kod]

W 2012 został skautem działającym dla Wisły Kraków. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 bezskutecznie ubiegał się o mandat w okręgu małopolsko-świętokrzyskim, startując z listy komitetu wyborczego Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy i uzyskując 3312 głosów[10].

Był ekspertem i komentatorem piłkarskim Telewizji Polskiej. Podczas Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018 w Rosji wraz z Maciejem Iwańskim komentował wybrane mecze[11]. Następnie rozpoczął współpracę z Polsatem Sport[12][13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Żurawski: Wisła miała pakę na finał Pucharu UEFA. onet.pl. [dostęp 2011-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-16)].
  2. LE: Gol Żurawskiego dla Omonii. interia.pl. [dostęp 2009-07-16].
  3. Żurawski wraca do Wisły. Wisła Kraków, 2010-06-28. [dostęp 2010-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-29)].
  4. Maciej Żurawski kończy karierę. Będzie ambasadorem. ekstraklasa.net, 2012-02-24. [dostęp 2012-11-19].
  5. Maciej Żurawski piłkarzem Porońca Poronin. Poroniec Poronin, 4 maja 2014. [dostęp 2014-05-04].
  6. Artykuł w onet.pl.
  7. Żurawski: Zostaję, bo jestem kapitanem. pzpn.pl. [dostęp 2012-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-16)].
  8. Piotr Wołosik, Przemysław Rudzki. EURO bez kapitana. „Przegląd Sportowy”, s. 6, 10 czerwca 2008. Warszawa: Axel Springer. ISSN 0137-9267. 
  9. Mecze barażowe o udział w europejskich pucharach.
  10. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-06-14].
  11. Iwański i Żurawski zapowiadają mecz Argentyna – Islandia [wideo] [online] [dostęp 2018-06-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-22].
  12. Hubert Zdankiewicz, Maciej Żurawski: Ekstraklasa jest tylko pięknie opakowana, poziom piłkarski jest, jaki jest. Każdy może wygrać dziś z każdym [online], Sportowy24, 22 października 2019 [dostęp 2022-06-26] (pol.).
  13. Maciej Żurawski: Byłem uzależniony. Długo do siebie dochodziłem [online], sportowefakty.wp.pl, 17 czerwca 2021 [dostęp 2022-06-26] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]