Madhu Lal Husajn
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
Madhu Lal Husajn, wł. Szah Husajn (ur. 1538 w Lahaur, zm. 1599 tamże) − islamski sufim i poeta.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Szah Husajn urodził się w 1538 roku w Lahaur[1], był synem tkacza Szejka Usmana. Pochodził z rodziny konwertytów, na islam przeszedł jego dziad, Kaldżas Rai[2]. Należał do radżpuckiego klanu Dhudha[3]. Pochodził z niższych warst społecznych, od młodych lat studiował koran[4], a gdy miał ponad 30 lat został uczniem Szejka Saada Ullaha, który był postrzegany jako nauczyciel elit i najlepszych studentów[3]. W wieku 36 lat usłszał głos mówiący, że świat jest miejscem zabawy[4], a według innej wersji wysnuł taki wniosek z lektury koranu. Od tego czasu porzucił instytucjonalną religię, zaczął krytykować duchownych, został sufim[1], tworzył poezję i nauczał, że jedynie zabawa pozwala naprawdę doświadczyć prawdziwego życia. Od tego czasu często widywano go tańczącego, śpiewającego i pijącego wino[4].
W wieku 40 lat zakochał się w hinduistycznym braminie, 18-letnim Madhu Lalu[1], który przeszedł dla niego na islam, zaś Husajn zmienił dla ukochanego imię na Madhu Lal Husajn[4].
Co roku przed grobem Husajna w Lahore obchodzone jest trzydniowe Święto Świateł, jedno z największych religijnych uroczystości w Pendżabie[4]. Madhu Lal zmarł w 1647 roku[2] i został pochowany w sąsiadującym grobowcu[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c David A. Gerstner, Cynthia Chris: Media Authorship. Nowy Jork: Taylor & Francis, 2013, s. 109. ISBN 978-0-415-69942-6.
- ↑ a b ‘I belong to Ranjha’ – the syncreticism of Lahore’s Shah Hussain. 2012-06-27. [dostęp 2015-04-11]. (ang.).
- ↑ a b Manzur Ejaz: That laughing son of a weaver - Shah Hussain (1538-1599). The Friday Times, 2011-09-15. [dostęp 2015-04-11]. (ang.).
- ↑ a b c d e Rozrywkowy święty. „Forum”. 7/2015, s. 9, 2015-04-03. POLITYKA Sp. z o.o. S.K.A.. ISSN 0015-8402. (pol.).
- ↑ Madhu Lal Husain's Urs Celeberation in Lahore. Pakistan Defence, 2013-03-30. [dostęp 2015-04-11]. (ang.).