Mafia II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mafia II
Producent

2K Czech

Wydawca

2K Games

Seria gier

Mafia

Projektant

Daniel Vavra[1]
Pavel Brzák

Silnik

The Illusion Engine[2]
PhysX

Format obrazu

16:9

Wersja

1.4
(Brak daty wydania) [±]

Data wydania
Gatunek

gra akcji, strzelanka trzecioosobowa

Tryby gry

gra jednoosobowa

Kategorie wiekowe

PEGI: 18
BBFC: 18
ESRB: M
OFLC: MA15+

Wymagania sprzętowe
Platforma

PC, PlayStation 3, Xbox 360, PlayStation 4, PlayStation 5

Nośniki

1 DVD, 1 Blu-ray

Wymagania

  • Pentium D 3 GHz, 1,5 GB RAM, karta grafiki 256 MB (GeForce 8600 lub lepsza), 8 GB HDD, Windows XP/Vista/7
Kontrolery

klawiatura i mysz, gamepad

Poprzednik

Mafia (2002)

Kontynuacja

Mafia III (2016)

Strona internetowa
 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
1UP.com PC: B[6]
PS3: B[6]
Xbox 360: B[6]
Eurogamer PC: 4/10[7]
PS3: 4/10[7]
Xbox 360: 4/10[7]
GameSpot PC: 8,5/10[8]
PS3: 8,5/10[9]
Xbox 360: 8,5[10]
IGN PC: 7/10[11]
PS3: 7/10[12]
Xbox 360: 7/10[13]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
GameRankings

PC: 74.82%[14]
PS3: 72.42%[15]
Xbox 360: 76.18%[16]

Mafia IIsequel wydanej w 2002 czeskiej gry Mafia. Akcja gry rozgrywa się w połowie lat 40. i wczesnych latach 50. XX wieku. W fabule, podobnie jak w pierwszej części, znajduje się wiele nawiązań do filmu pt. Ojciec chrzestny w reżyserii Francisa Forda Coppoli. Podobnie jak pierwsza część gry, produkcja powstała w studio Illusion Softworks, natomiast wydaniem gry zajęła się firma 2K Games.

Głównym bohaterem gry jest drobny gangster nazywający się Vittorio Antonio Scaletta, zwany Vito. Akcja gry przeplata się z historią poprzedniczki. Take-Two Interactive ogłosiło, iż gra zostanie wydana w drugiej połowie 2009 roku[17] na komputery osobiste oraz na konsole Xbox 360 i PlayStation 3.

Mafia II została zapowiedziana 21 sierpnia 2007 przez 2K Czech (wcześniej Illusion Softworks) podczas targów Games Convention w Lipsku[18]. Pokazano wówczas zwiastun, a także logo i plakat gry.

Edycja kolekcjonerska została wydana równoległe z podstawową wersją gry. Rozszerzona produkcja zawiera, oprócz standardowego zestawu, płytę CD ze ścieżką dźwiękową gry, album członków tytułowej Mafii, dokładną mapę miasta Empire Bay, darmowy dostęp do dodatku DLC – Made Man Pack[19].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Gra zachowuje ciąg fabularny poprzedniej części: jest nieprzerwany i przeplata się wzajemnie.

Mafia II to historia mafijna, podzielona na 15 rozdziałów[20], opisująca losy weterana II wojny światowej Vittoria Antonia Scaletty, syna sycylijskich imigrantów[20]. Wraz z odsłoną kolejnych rozdziałów Vito zaczyna wykonywać zlecenia, a następnie przyłącza się do rodziny Falcone, ostatecznie stając się pełnoprawnym członkiem mafii.

Historia rozpoczyna się, gdy protagonista imieniem Vito wraca do Stanów Zjednoczonych na miesięczną przepustkę z powodu postrzelenia podczas trwającej wówczas II wojny światowej. Wcześniej Vito rozpoczął służbę w armii, jako akt zadośćuczynienia za nieudaną kradzież biżuterii. Po powrocie odkrywa, że jego ojciec umierając pozostawił za sobą dług w wysokości dwóch tysięcy dolarów. Vito, oraz jego dawny kompan Joe Barbaro[21] wkraczają na drogę przestępczą, celem szybkiego i łatwego zdobycia pieniędzy. Pierwszym zadaniem jest praca dla mechanika Mikeya Bruskiego, Polaka, właściciela złomowiska, który płaci za zezłomowanie kradzionych samochodów. Następnie Joe i Vito sprzymierzają się z Henrym Tomasiną[21] (gangsterem z rodziny Clemente), walcząc o każdego dolara, często przeciwko interesom trzech rodzin przestępczych: Vinci, Falcone i Clemente, tworzących razem tzw. Komisję. Główny bohater gry jest później przedstawiony Eddiemu Scarpie (capo rodziny Falcone)[21]. Kolejną postacią, którą poznaje bohater, jest Martin Marty Santorelli – nastolatek palący się, aby dołączyć do mafijnej struktury.

W poprzedniej części serii, główny bohater, Thomas Angelo, zostaje na końcu gry zastrzelony podczas podlewania trawnika przed swoim domem. W rozdziale 14 pt. Schody do nieba w drugiej części gry, gracz dowiaduje się, iż jego zabójcami są Vito Scaletta i Joe Barbaro. Przerywniki filmowe w obu grach są identycznie zaaranżowane, a zamachowcy przyjeżdżają identycznym samochodem, czerwonym Smithem Thunderboltem[22].

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Gra zawiera około łącznie dwóch godzin przerywników filmowych oraz 700 stron scenariusza.

Miasto w Mafia II jest w pełni żywe i oferuje całkowitą swobodę zwiedzania. Gracz nie jest zmuszony do podążania drogą fabuły, może więc robić to, na co ma ochotę.

W Mafii II oryginalne marki zmienione zostały na fikcyjne ze względu na brak zezwolenia (licencji) od producentów pojazdów mechanicznych. W podstawowej wersji gry dostępnych jest 50 różnorodnych modeli pojazdów[20][23].

Na potrzeby Mafia II został przygotowany nowy silnik graficzny, mogący generować zaawansowaną, pełną efektów oprawę wizualną.

Dodatki[edytuj | edytuj kod]

Do gry zostały wydane trzy fabularne rozszerzenia:

  • Mafia II: Betrayal of Jimmy – 24 sierpnia 2010[24].
  • Mafia II: Jimmy’s Vendetta – 7 września 2010.
  • Mafia II: Joe’s Adventures – 23 listopada 2010.

Dla gry pojawiły się również mniejsze rozszerzenia zawierające nowe stroje i samochody:

  • Mafia II: Greaser Pack.
  • Mafia II: Renegade Pack.
  • Mafia II: Vegas Pack.
  • Mafia II: War Hero Pack.

4 grudnia 2010 została wydana wersja pudełkowa zawierająca wszystkie powyższe rozszerzenia, nazwana Mafia II: Digital Deluxe.

Wersja demonstracyjna[edytuj | edytuj kod]

Wersja demonstracyjna gry Mafia II ukazała się 10 sierpnia 2010 roku. Do dyspozycji graczy oddana została misja „Piła” (rozdział piąty). Wersja demo na komputery osobiste jest spolszczona (polskie napisy). Na konsolach Xbox 360 oraz PlayStation 3 została wydana zarówno w wersji anglojęzycznej, jak i polskojęzycznej[25].

Ścieżka dźwiękowa[edytuj | edytuj kod]

W Mafii II występują trzy stacje radiowe: Empire Central Radio, Empire Classic Radio oraz Delta Radio. Zawierają one ponad 100 utworów z lat 40. i 50. XX wieku, mimo tego, że wiele z nich w rzeczywistości zostało nagrane dużo później. Wśród ich autorów, występują tacy, których piosenek użyto więcej niż jednej. Są to m.in. Louis Jordan, Joe Venuti i Eddie Lang, Bing Crosby, The Andrews Sisters, Dean Martin czy Louis Prima[26].

Lata 40.[edytuj | edytuj kod]

Empire Central Radio (lata 40.)
Siedziba

Empire Bay

Język

angielski

Inne nazwy

ECNR

Redaktor naczelny

Richard Foxberry (głos: Bill Lobley)

Strona internetowa
Empire Central Radio
Wykonawca Tytuł Rok nagrania
The Andrews Sisters Boogie Woogie Bugle Boy 1941
Rum and Coca Cola 1944
Straighten Up and Fly Right 1944
Strip Polka 1942
Bing Crosby i The Andrews Sisters Hot Time in the Town of Berlin 1944
Victory Polka 1943
Bing Crosby I Haven’t Time to Be a Millionaire 1940
I’ve Got a Pocketful of Dreams 1938
Pennies from Heaven 1936
The Pessimistic Character 1940
Tommy Dorsey The Dipsy Doodle 1937
Rusty Draper Held for Questioning 1955
Duke Ellington i Ivie Anderson It Don’t Mean a Thing 1932
Benny Goodman Sing, Sing, Sing 1936
Al Hirt Java 1963
Kay Kyser Praise the Lord and Pass the Ammunition 1943
Peggy Lee Happiness is a Thing Called Joe 1943
Why Don’t You Do Right 1948
Dean Martin Let It Snow 1959
Dinah Shore Buttons and Bows 1948
Dinah Shore i Buddy Clark Baby, It’s Cold Outside 1949
Empire Classic Radio (lata 40.)
Siedziba

Empire Bay, Midtown

Język

angielski

Inne nazwy

ECLA

Redaktor naczelny

Bob Berriman (głos: Jim Thornton)

Strona internetowa
Empire Classic Radio
Wykonawca Tytuł Rok nagrania
Bing Crosby By the Light of the Silvery Moon 1941
Cab Calloway Happy Feet 1930
Johnny Dodds Come On and Stomp Stomp Stomp 1927
Cliff Edwards Good Little Bad Little You 1928
The Ink Spots The Best Things in Life Are Free 1948
Django Reinhardt Belleville 1942
You’re Driving Me Crazy 1937
Frankie Trumbauer & His Orchestra Clarinet Marmalade 1927
Riverboat Shuffle 1927
Joe Venuti i Eddie Lang Beatin’ the Dog 1927
Goin’ Places 1927
Stringing the Blues 1926
Delta Radio (lata 40.)
Siedziba

Empire Bay

Język

angielski

Inne nazwy

EDLT

Redaktor naczelny

Walt Williams (głos: Dave Fennoy)

Strona internetowa
Delta Radio
Wykonawca Tytuł Rok nagrania
Cab Calloway Everybody Eats When They Come to My House 1937
Ike Carpenter Orchestra Pachuko Hop 1952
Varetta Dillard Mercy Mr. Percy 1953
Floyd Dixon That’ll Get It 1949
Fats Domino The Fat Man 1949
Louis Jordan Ain’t That Just Like a Woman 1946
Caldonia Boogie 1945
Choo Choo Ch’Boogie 1946
Friendship 1947
G.I. Jive 1944
Open the Door, Richard 1946
Ration Blues 1943
That Chick’s Too Young to Fry 1946
What’s the Use of Getting Sober 1942
Jack McVea Inflation Blues 1947
Gatemouth Moore Did You Ever Love a Woman 1944
Hal Singer Rock Around the Clock 1948
Peetie Wheatstraw Gangster’s Blues 1940
Lester Williams I Can’t Lose with the Stuff I Use 1952

Lata 50.[edytuj | edytuj kod]

Empire Central Radio (lata 50.)
Siedziba

Empire Bay

Język

angielski

Inne nazwy

ECNR

Redaktor naczelny

Rockin’ Ricky Fox (głos: Bill Lobley)

Strona internetowa
Empire Central Radio
Wykonawca Tytuł Rok nagrania
The Champs Tequila 1958
The Chantels Maybe 1957
The Chordettes Mr. Sandman 1954
Eddie Cochran C’mon Everybody 1958
Summertime Blues 1958
The Crew Cuts Sh-Boom 1954
The Crickets Not Fade Away 1957
That’ll Be the Day 1957
Danny & The Juniors At the Hop 1957
Duane Eddy Cannonball 1958
Forty Miles of Bad Road 1959
Movin’ N’ Groovin 1958
Rebel Rouser 1958
The Everly Brothers All I Have to Do is Dream 1958
The Fleetwoods Come Softly to Me 1959
Bill Haley Rock Around the Clock 1955
Roy Hamilton Don’t Let Go 1957
You Can Have Her 1961
Buddy Holly Rave On 1958
The Monotones Book of Love 1958
Ricky Nelson Stood Up 1957
Sandy Nelson Teen Beat 1959
Ritchie Valens Come On Let’s Go 1958
Donna 1958
Barrett Strong Money (That’s What I Want) 1959
Frankie Lymon Why Do Fools Fall in Love 1956
Empire Classic Radio (lata 50.)
Siedziba

Empire Bay, Midtown

Język

angielski

Inne nazwy

ECLA

Redaktor naczelny

Gary Stevens (głos: Jim Thornton)

Strona internetowa
Empire Classic Radio
Wykonawca Tytuł Rok nagrania
The Ames Brothers My Bonnie Lassie 1955
Dave Appell & The Applejacks Ooh Baby Ooh 1956
Les Baxter Auf Wiederseh’n Sweetheart 1956
Jimmy Breedlove My Guardian Angel 1956
Sam Butera Let the Good Times Roll 1960
Rosemary Clooney Mambo Italiano 1954
Doris Day Makin’ Whoopee 1958
The Gaylords Chow Mein 1952
Al Hibbler After the Lights Go Down Low 1956
Count Every Star 1956
Frankie Laine Jezebel 1951
Dean Martin Ain’t That a Kick in the Head 1960
Return to Me 1958
That’s Amore 1953
Billy Merman 900 Miles 1957
Springtime in Monaco 1957
Reg Owen Orchestra Manhattan Spiritual 1959
Perez Prado The Peanut Vendor 1956
Louis Prima Che La Luna 1927
Oh Marie 1956
Pennies from Heaven 1956
The Closer to the Bone 1957
When You’re Smiling 1935
Delta Radio (lata 50.)
Siedziba

Empire Bay

Język

angielski

Inne nazwy

EDLT

Redaktor naczelny

Slammin’ Sammy Stevens (głos: Dave Fennoy)

Strona internetowa
Delta Radio
Wykonawca Tytuł Rok nagrania
Chuck Berry Nadine 1964
No Particular Place to Go 1964
The Cadillacs Speedoo 1955
The Coasters Brazil 1956
Framed 1954
Fats Domino Ain’t That a Shame 1955
Bo Diddley Bo Diddley 1955
Who Do You Love 1957
The Dominoes Rags to Riches 1953
The Drifters i Clyde McPhatter Honey Love 1954
Screamin' Jay Hawkins I Put a Spell on You 1956
John Lee Hooker Boom Boom 1962
The Five Keys Ling Ting Tong 1955
The Five Satins In the Still of the Night 1956
Little Richard Keep a Knockin 1957
Long Tall Sally 1956
Lucille 1957
Muddy Waters Got My Mojo Working 1957
Mannish Boy 1955
Howlin’ Wolf Smokestack Lightnin 1956

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mafia II: The Interview. gamesradar.com. [dostęp 2010-08-02]. (ang.).
  2. Mafia II game engine, Worth Playing.
  3. a b c Mafia II. gry-online.pl. [dostęp 2010-08-02]. (pol.).
  4. a b c d e f g Mafia II. gry-online.pl. [dostęp 2010-08-02]. (pol.).
  5. Mafia II. gry-online.pl. [dostęp 2010-08-02]. (pol.).
  6. a b c Mike Nelson: Mafia II Review. 1up.com, 2010-08-23. [dostęp 2017-02-12]. (ang.).
  7. a b c John Teti: Mafia II. eurogamer.net. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
  8. Kevin VanOrd: Mafia II Review. gamespot.com, 2010-08-23. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
  9. Kevin VanOrd: Mafia II Review. gamespot.com, 2010-08-23. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
  10. Kevin VanOrd: Mafia II Review. gamespot.com, 2010-08-23. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
  11. Greg Miller: Mafia II Review. uk.pc.ign.com, 2010-08-23. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
  12. Greg Miller: Mafia II Review. uk.pc.ign.com, 2010-08-23. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
  13. Greg Miller: Mafia II Review. uk.pc.ign.com, 2010-08-23. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
  14. Mafia II. GameRankings. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
  15. Mafia II. GameRankings. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
  16. Mafia II. GameRankings. [dostęp 2010-08-25]. (ang.).
  17. Faylor, Chris; Aaron Linde. „Take-Two Dates Borderlands, Mafia 2 for FY 2009; Midnight Club: Los Angeles This Fall”. ShackNews, 11 marca 2008.
  18. „2K Games Announces Mafia 2”. 2K Games, 21 sierpnia 2007.
  19. Mafia II – zawartość edycji kolekcjonerskiej [online], Gadzetomania.pl [dostęp 2016-09-23].
  20. a b c Recenzja na destructoid.com. [dostęp 2010-08-30]. (ang.).
  21. a b c Recenzja na uk.gamespotcom. [dostęp 2010-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-05)]. (ang.).
  22. Z powodu braku licencji na oryginalne nazwy marek samochodowych, producenci zastosowali podobny wybieg, jak w poprzedniej odsłonie, stosując nazwy podobnie brzmiące. W tym wypadku chodziło o Forda Thunderbirda z 1956 roku.
  23. Recenzja na Gry-Online.pl. [dostęp 2010-08-30].
  24. Betrayal of Jimmy wreszcie w polskim PS Store | Polygamia [online], polygamia.pl [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-14] (pol.).
  25. Demo Mafia II – sam sprawdź jaka jest [online], Benchmark.pl [dostęp 2016-09-23].
  26. Mafia II Soundtrack [online], Mafia Wiki [dostęp 2020-02-23] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]