Magdalena Stawrotówna
Magdalena Stawrotówna (zm. przed 1476) – mieszczka krakowska, pierwsza żona księcia mazowieckiego Konrada III Rudego.
Była córką mieszczanina krakowskiego Stanisława Stawrota, być może identycznego ze Stanisławem ze Stawiszyna, słodownikiem i piwowarem występującym w źródłach w połowie XV wieku[1]. Poślubiła nieznanego bliżej Szymona, prawdopodobnie mieszczanina krakowskiego i słodownika wspomnianego w aktach miejskich w 1476[2]. Około 1470 w Magdalenie zakochał się książę mazowiecki Konrad III Rudy, który poślubił ją za życia jej pierwszego męża[3]. Dawniej uważano, że małżeństwo miało związek z zakupieniem przez Konrada kamienicy w Krakowie, przypuszczenie to zostało jednak obalone przez nowszych badaczy[4].
Magdalena Stawrotówna zmarła kilka lat po ślubie. Zgodnie z relacją Jana Długosza Konrad urządził jej książęcy pogrzeb[5]. Najprawdopodobniej została pochowana w jednym z ważniejszych kościołów krakowskich lub mazowieckich[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ J. Długosz, Roczniki czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego. Księga 12: 1462–1480, s. 421, przyp. 59.
- ↑ J. Długosz, Roczniki czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego. Księga 12: 1462–1480, s. 421, przyp. 58.
- ↑ K. Jasiński, Rodowód Piastów mazowieckich, Poznań – Wrocław 1998, s. 170.
- ↑ Biorąc pod uwagę wzmiankę o kamienicy małżeństwo datowano na okres przed 13 czerwca 1468, zob. O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 2005, s. 909–910. K. Jasiński, Rodowód Piastów mazowieckich, Poznań – Wrocław 1998, s. 170–171, udowodnił, że kamienice krakowskie znajdowały się w posiadaniu książąt mazowieckich już w czasach księcia mazowieckiego Janusza I, pradziada Konrada.
- ↑ J. Długosz, Roczniki czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego. Księga 12: 1462–1480, s. 421.
- ↑ K. Jasiński, Rodowód Piastów mazowieckich, Poznań – Wrocław 1998, s. 171.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Długosz, Roczniki czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego. Księga 12: 1462–1480, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-16078-4, s. 421.
- Oswald Balzer, Genealogia Piastów, wyd. II, Wydawnictwo Avalon, Kraków 2005, ISBN 83-918497-0-8, s. 909–910.
- Kazimierz Jasiński, Rodowód Piastów mazowieckich, Wydawnictwo Historyczne, Poznań – Wrocław 1998, ISBN 83-913563-0-2, s. 170–171.