Magonidzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Magonidzi – wpływowy ród punicki w starożytnej Kartaginie.

Pierwszym znanym przedstawicielem rodu był żyjący w VI wieku p.n.e. Magon I[1]. W kolejnych pokoleniach potomkowie Magona sprawowali rządy jako królowie Kartaginy[a]. Kolejnymi z Magonidów byli:

Po śmierci Himilkona w 396 p.n.e. kartagińscy możni wykorzystali okazję do odebrania królom dotychczasowych uprawnień – odtąd władza nie była już dziedziczona przez Magonidów, zaś dowództwo nad armią przeszło w kompetencje wybieralnych strategów. Wtedy też powstał Trybunał Stu Czterech mający cementować w państwie kartagińskim rządy arystokracji[4].

Genealogia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Magon I
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Hazdrubal
syn lub wnuk Magona
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Hamilkar
brat Hazdrubala
† 480 p.n.e.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Himilkon?
 
Hannon
 
Giskon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Himilkon
† 396 p.n.e.
 
Hannibal
† 406 p.n.e.
 

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W historiografii nie ma pełnej zgody, czy Kartagina na pewno miała królów, czy też od początku rządzili w niej sufeci.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzysztof Kęciek, Dzieje Kartagińczyków, wyd. drugie, Warszawa: Attyka, 2007.