Maharloka
Maharloka (też Maholoka) – sfera w zaświatach w hinduizmie, czwarta pośród saptaloka. Jest siedzibą i niebem Pradźapatiego. W komentarzu Jogabhaszja, do wersu III.26 Jogasutr Patańdźalego, nazywana jest Światem Potęgi i Wielkim Światem Pradźapatiego[1].
Jogabhasja[edytuj | edytuj kod]
Wjasa opisuje iż maharlokę zamieszkuje pięć klas istot:
- kumda
- rybhu
- pratardana
- ańdźanabha
- praćitabha
Wszystkie posiadają dar (siddhi) panowania nad żywiołami. Kontemplacja (dhjana) stanowi ich pożywienie, a czas ich życia to jedna kalpa.
Wisznupurana[edytuj | edytuj kod]
Maharloka, jako Sfera Świętych żyjących jeden dzień Brahmy, rozciąga się ponad Gwiazdą Polarną (Dhruwa)[2]
Krijajoga[edytuj | edytuj kod]
Filozofia krijajogi sytuuje w maharloce jaźń określaną jako anu (atom) a samą sferę nazywa dasamadwara (drzwi)[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Księga trzecia. W: Leon Cyboran: Klasyczna joga indyjska. Jogasutry przypisywane Patańdżalemu i Jogabhaszja czyli komentarz do Jogasutr przypisywany Wjasie. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1986, s. 164, seria: Biblioteka Klasyków Filozofii. ISBN 83-01-05354-2.
- ↑ Dodatek III. Charakterystyka Lok, czyli Sfer Kosmicznych według Wisznu Purany. W: Andrzej Wierciński: Magia i religia. Szkice z antropologii religii. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>NOMOS<<, 2000, s. 279. ISBN 83-85527-19-2.
- ↑ I.3. W: Jnanavatar Swami Sri Yukteswar Giri: Kaivalya Darsanam. The Holy Science. Wyd. 7. Los Angeles: Self-Realization Fellowship, 1972, s. 13. ISBN 0-87612-051-6.
Siedem krain niebiańskich (loka) hinduizmu
|
