Majsan (transporter opancerzony)
 Majsan na skwerze w Dubrowniku | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Tovarna avtomobilov Maribor/Stocznia Inkobrod |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
kołowa |
| Historia | |
| Produkcja |
1991 |
| Egzemplarze |
1 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
1 x silnik wysokoprężny TAM F8 L413F |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| nieuzbrojony | |
| Użytkownicy | |
| Chorwacja | |
Majsan – chorwacki transporter opancerzony z okresu wojny o niepodległość Chorwacji.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Podczas wojny w Chorwacji w latach 1991–1995 stosunkowo dużą rolę odegrały improwizowane pojazdy pancerne, których zbudowano około dwudziestu, a także reprezentowane znacznie liczniej pojazdy opancerzone częściowo lub tylko uzbrojone, ale już nie opancerzone. W sierpniu 1991 zbudowano m.in. transporter opancerzony Majsan, który wyprodukowała stocznia Inkobrod na Korčuli, która działała do 1997 i potem zbankrutowała. Po ukończeniu budowy transporter przewieziono promem MF Liburnija do Dubrownika, gdzie został obsadzony przez lokalną policję. Wóz nie posiadał własnego uzbrojenia i wykorzystywano go jako nocny transporter podczas walk z siłami federalnymi na trasie Dubrownik - Mokošica silnie ostrzeliwanej z okolicznych wzgórz. Przewoził zaopatrzenie na linię frontu i ewakuował rannych. Mimo licznych awarii nie był wyłączony z akcji[1], mimo że kilkakrotnie wracał częściowo na felgach. Po zakończeniu działań wojennych porzucono go w gminie Konavle. W 2009 przewieziono go do Dubrownika i ustawiono w parku przy porcie Gruž razem z szybką łodzią motorową Sveti Vlaho (Święty Błażej) wykorzystywaną w czasie blokady Dubrownika[2].
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
Pojazd był osadzony na podwoziu słoweńskiej ciężarówki TAM 260 T 26 z wysokoprężnym silnikiem TAM F8 L413F o mocy 240 KM. Podwozie to było przystosowane do zabudowy o masie do 26 ton, co umożliwiło stworzenie silnego pancerza. Chorwacja, nie dysponując stalą pancerną, a jedynie okrętową, musiała stosować rozwiązania zastępcze, tzw. sandwich. W tym wypadku zastosowano warstwę stalową o grubości 6 mm (zewnętrzną) i wewnętrzną o grubości 8 mm, a pomiędzy nie wtłoczono warstwę betonu o grubości 10–50 mm. Nazwę wywiedziono od bezludnej wyspy Majsan, która leży między Korčulą, a półwyspem Pelješac[2].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Widok ogólny -
Widok od tyłu
.jpg)
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dubrovački vjesnik, Majsan i mladež vole se javno
- ↑ a b Kustosz, Samochód pancerny Majsan, w: Raport. Wojsko Technika Obronność, nr 08/2019, s. 54, ISSN 1429-270x